2012

සීක්‍රට් සැන්ටා

සීක්‍රට් සැන්ටා කියන වැඩසටහන ගැන මට පොඩි අදහසක් ආවා. දැනට මේ වැඩසටහන කිහිප ආකරයකින් සිදුවෙනවා. පොඩි විස්තරයක් ලිව්වොත් මෙහෙමයි වෙන්නේ.

මේකට සම්බන්ධවෙන අයගේ නම් ටික තුන්ඩු ටිකක ලියලා මිශ්‍ර කරලා එක එක්කෙනාට ගන්න කියනවා. තමන්ගේම එක ලැබුනොත් ඒක ආයෙත් දාලා වෙනත් එකක් ගන්නවා. දැන් තමන්ට හම්බ වෙච්ච එක් කෙනා තමන්ගේ සැන්ටා. ඔයා එයාට තෑග්ගක් දෙනවා ජනවාරි 1 වෙනිදාට. ඒ විදියට හැමෝම තමන්ගේ සැන්ටාට තෑග්ගක් දෙනවා. මෙතනදී ඔක්කෝටම ජනවාරි පළවෙනිදා තෑග්ගක් හමබ වෙනවා.

මේක ක්‍රම කිහිපයකට සිද්ද වෙනවා. ගොඩාක් අය කරන්නේ උදෙන්ම ඇවිල්ලා තෑසි ටික කාටත් හොරෙන් එක තැනක තියෙනවා. හැමෝම එතැන තියන්නේ හොරෙන්. ඉතින් මේ විදියට කලාම කවුරුවත් දන්නේ නෑ තමන්ට තෑග්ග හම්බ උනේ කාගෙන්ද කියන්න. ඒක හින්දා තමා මේකට සීක්‍රට් සැන්ටා කියන්නේ. නමුත් සමහර අයනම් තෑග්ග දෙන්නේ මූණටම. එතන සීක්‍රට් වෙන්නේ ජනවාරි පළවෙනිදා වෙනකම් විතරයි. එදාට අහුවෙනවා. මට නම් ඒකේ කිසි ගතියක් නැ. පස්සේ දුන්න කෙනා හොයා ගන්න එක තමා ආසම වැඩේ. ඒක හින්දා මේක හොරෙන් දෙන එකට තමා මම කැමති. තවත් සමහරු තමන් කැමති මෙන්න මේකටයි කියලා කොහේහරි ලියලා තියෙනවා. ඉතින් ඒක හොයාගෙන ඒකම දෙන්න පුළුවන් නම් මරුම තමා. නමුත් ඉල්ලලා තෑගි ගන්න එකට නම් මම කැමති නෑ. මම කැමති හොරෙන්ම මගේ සැන්ටා කැමති, එයාට උවමනා දෙයක් එයාටත් හොරෙන් දෙන්නයි. පස්සේ කාලෙක එයා මව හොයාගත්තාම මාරම සතුටුයි. නැතුව මට මේක දෙන්න කියලා, ඒක නොලැබුණාම හිත රිදවාගනන්වත්, වටිනාමක අඩු එකක් දුන්නා කියලා දුක් වෙන්නවත් නෙමෙයි. මේ නීති රීති දාගෙන බලෙන් තෑගි ඉල්ලන වැඩේ ජාතියක් හැටියට පිළිගන්න බෑ. තමන් තමන්ට නිහතමානීව මේ වැඩේට සම්බන්ධද වෙනවානම් මේක සාර්ථකව සිදුවෙනවා. මම පොඩි තෑග්ගක් දීලා ලොකු එකක් බලාපොරොත්තු වෙනකොට තමා අවුල එන්නේ.

තමන්හේ යාළුවෙක් වෙනුවෙන් පැය කිහිපයක් වෙන් කරන්න බැරි නම් ඒ පුද්ගලයා සැබැවින්ම යාළුවෙක් නොවේ යන්න මාගේ මතයයි. මේ අතරම අපි එකිනෙකාගේ ආර්ථික තත්වයත් හිතන්න ඕනෑ. ඉතින් සමහරු කියනවා අපි ඔක්කොමලා මේ පාර රුපියල් 2000ක අවමයක් තියාගමු කියලා. ඒක නම එච්චර හොඳ වැඩක් නෙමෙයි. තෑග්ගක වටිනාකම තියෙන්නේ මුදලේ නෙමෙයි. මුදලට වහල් වෙන්න එපා. ජනවාරි පළවෙනිදාට මූණ ඇඹුල් කරගන්නවාට වැඩිය හොඳයි මේක නොකර ඉන්න එක.

ඉතින් මේ ඔක්කොම ලියන්නේ සමහරු හොඳහිත දියුණු වෙන්න කියලා මේක පටන් අරගෙන අන්තිමට වදයක් කර ගන්නවා. මේකේ නියම අරමුණ,  අර්ථය පස්සට දාලා වෙනම එකකට යොමුවෙනවා. ඉතින් මේ ගැනත් පොඩ්ඩක් හිතන්න. වඩා වැදගත් අවංකව නිහතමානීව කටයුතු කිරීමයි.

අරක මේක...

අප්පට සිරි කීව්වලු.


අන්න අරූගේ අරක මෙන්න මේකා, මේකාගේ අරකට දාලා.
ඒකෙන් අරූගේ අරක මෙව්ව වෙලා.
ඒක මෙව්ව වෙච්ච හින්දා අරූ අනිත් එක අරකිට දීලා.
ඒකි ඒක ඒකිගේ අරක අස්සේ දාලා. ඒකෙන් ඒකිගේ එක මෙව්ව වෙලා
අරූගේ එක බේරිලා. කැඩිච්ච ඒකිගේ ඒක හදන්න අනිකගේ අරකට ගෙනියලා.
ඒකෙන් ඕක හදන්න දැන් පරක්කු වැඩියි කියලා මේකට එවලා.
මේකලා ඒකට අරවා මේවා කරලා දැන් මේකට හොඳටම මෙව්වා වෙලා.
ඉතින් අන්තිමට,
අරූගේ අරකත් නැ.
මේකිගේ මේකත් නැ.

.

නිතර සලිතවන සිත් පහන් මල

මදහස පෑව'මුත් නුඹේ
මුවකමල සිහියට ගෙනෙයි
සැඟවුණු රහස
පවසන තෙපුල් වදනින් නොව
ඉඟියෙන් සිහින් සරින්
කිති කවයි, සියොත්කැල
ගයන ඒ සුරල් නාද සේ
ගගණ ඇතිරූ සුසිනිදු
කිරි කැටි කෝමල පියාපත්
කලඹවයි සොම්නසින්
නිතර සලිතවන
සිත් පහන් මල

කවුද කියන්න එහෙම කියපු බුවා

මෙන්න පොඩි පහේ කතාවක්. සරලයි. පහසුයි. නිකන් ඉන්න ගමන් පොඩ්ඩක් හිතන්න එහෙනම්. මෙන්න කතාව.

ඔන්න එකෝමත් එක කාලෙක හොරු 4 දෙනෙක් හිටියා. එක දවසක මේ හොරු 4 දෙනා හොර වැඩක් කරන්න ගිහින් පොලීසියට අහු උනා. සමහර වෙලාවට පොලීසිය කීව්වට ඒක පොලීසියක්ම නෙමෙයි. නිකන් රජ්ජුරුවන්ගේ ආමි එක කියමුකෝ. ඉතින් මෙයාලා 4 දෙනා වරදි කරුවෝ කියලා මරන්න නියම උනා. දැන් ඉතින් මෙයාවල මරණ දාවසත් ආවා. එදා උදේම මෙයාලව නාවලා කරලා ඔන්න අරගෙන ගියා හිස ගසාදාන තැනට. එක්කරගෙන යන්නේ එක පෝළිමට.

ඉස්සරහා ඉන්න කෙනාට ඊළඟට ඉන්න කෙනාව පේන්නේ නැ. මෙතන මෙහෙමයි වෙන්නේ. ඉස්සරාම එකාට කවුරුවත් පේන්නේ නැ. දෙවැනියට ඉන්න එකාට 1වෙනි එකාව පේනවා. එච්චරයි. 3වැනි එකාට 1යි 2යි පේනවා. 4වැනි එකාට ඔය මොකවත් පේන්නේ නැ. මොකද 4වෙනි එකා අන්ධයි. මළ කෙලියයි නේද?

හරි දැන් මේ 4 දෙනාට තොප්පි 4ක් දානවා. කළු පාට 2යි. සුදුපාට 2යි. දැන අළුගෝසුවා මෙහෙම චාන්ස් එකක් දෙනවා 4 දෙනාට.

දැන් උඹලා 4දෙනාම තොප්පි 4ක් දාගෙන ඉන්නවනේ. ඔතන ඉන්න එකෙක් මට කියන්න ඕනැ තමන්ගේ ඔළුවේ තියෙන තොප්පියේ පාට මොකද්ද කියලා. ඒක හරියට කිව්වොත් උඹලාව නිදහස් කරනවා. එකම එක් කෙනෙක් ඉදිරිපත් වෙන්න ඕනැ. එකම එක චාන්ස් එකයි තියෙන්නේ. හරි දැන් කවුද ඉදිරිපත් වෙන්නේ තමන්ගේ ඔළුවේ තියෙන තොප්පියේ පාට කියන්න? 

ඉතින් මෙහෙම කීව්වාම එකෙක් කිව්වලු මම කියන්නම් හරියටම කියලා. මං අහන්නේ එහෙම කිව්වේ කී වෙනියට හිටිය එකාද කියලා. ඒකා හරියටම කිව්වලු ඌදාගෙන ඉන්න තොප්පියේ පාට. ඉතින් කස්ටියම නිදහස් වෙලා ගිහින් තොප්පි කඩයක් දාගත්තලු. සතුටින් ජීවත් උනාලු.

දැන් කවුද කියන්න එහෙම කියපු බුවා.

නිර්භීත බොසා

Rule 1: The boss is always right.

Rule 2: If the boss is wrong, refer to rule 1.


මේක සාමාන්‍යයෙන් ඉතා ප්‍රසිද්ධ කතාවක්ය. පළමු රීතිය වන්නේ ඔබේ බොසා හැමවෙලාවෙම හරිය යන්නය. දෙවැනි රීතියෙන් කියැවෙන්නේ බැරිවෙලාවත් ඔබේ බොසා වැරදි නම් කරුණාකරලා රීති අංක 1 බලන්න කියලාය. ඒ කියන්නේ ආයෙත් බොසා හරිය කියලාය. ඉතින් ඔහොම බැලුවාම බොසා හැම වෙලාවෙම හරිය. පහල ඉන්න එකා වැරදිමය. නමුත් සමහර බොසාලා එහෙම නැතිය. එහෙමත් බොසෙකුට දෙවැනි රීතිය වෙනස්ය. සමහර බොසාලට දෙවැනි රීතියක් නැත්තේය. සමහරුන්ට දෙකට වඩා රීති ඇත්තේය. සමහර බොසාලට රීතිය එවේලේම හැදෙන්නේය. බොසාගේ ප්‍රබලකම හා පහල එකාගේ දුබලකම අතර දුරේ වෙනස අනුව මේ කතාව වෙනස් වන්නේය. බොහෝ ප්‍රබල බොසාලා සියළුම නීති තමාගේම පමණක් කර ගන්නේය. බොහෝ දුබල පහල එවුන් ඒ සියළුම රීති ඒ අයුරින්ම හිස් මුදුනින් පිළිගන්නේය. මෙය අද ඊයේ වූවක් නොවේය. ඈත අතීතයේ රජවරු සිටුවරු කාලයේ සිටම මෙසේ ම ක්‍රියාතම වූ සිද්ධි දාමයක් වන්නේය. නමුත් අද මගේ අකුරු කෙරුවාම වෙන්නේ මේ අතර ඉන්න ඉතා කුඩා ප්‍රමාණයක් සිටින මම කැමති ජාතියේ බොසෙක් ගැනය.

---

දිනක් මා සේවය කරමින් සිටිනා අතරේ එක් නවකයෙක් පැමිණි මාගේන් යම් ගැටළුවක් ඇසුවේය. ඔහු නවක බැවින් හා උදව් කිරීම යහපත් කටයුත්තක් බැවින් මම ද හැකි පමණින් ඔහුට උදව් කරන්නට ගත්තෙමි. අපේ සේවා ක්‍රියාදාමයේ එක් අංගයක් ලෙසින් නවකයෙක් පැමිණි විගස ඔහුට උදව් කරන්නට ආයතනය විසින්ම එක් පුහුණු සේවකයෙක් අනුයාත කිරීම කෙරෙනු ලැබෙයි. එවිට නවකයා බොහෝ පහසුවෙන් පරිසරයට හැඩ ගැහී තම රාජකාරීන් නිසි අයුරින් කර ගනිමින් ක්‍රියාවන් හඳුනා ගනී. මෙසේ මාස 3ක් පමණ කාලයක් නවකයාට ගෙවන්නට සිදු වෙයි. ඉන් පසුව ඔහුද අත්දැකීම් ඇත්තෙකු සේ සැලකේ. ඒ කෙසේ වෙතත් ඕනැම කෙනෙකුට ඕනැම කෙනෙකුගෙන් රාජකාරී හා බැඳි ගැටළු ඇසීමේ කිසිදු බාධාවක් නොමැත. දෙවන පුදගලයා එනම් පිළිතු දෙන්නා කාර්යබහුල නොවේ නම් බොහෝ විට පිළිතුර ඒ සැනින්ම ලැබෙයි. මෙසේ බොහෝ සහජීවනයෙන් කාලය ගෙවෙන්නේය. මෙහිදී සඳහන් කළ නවකයාටද එසේ අනුයාත කල අයෙක්ද විය. එසේම මාද බොහෝ කාර්ය බහුල වී සිටි අවස්ථාවක්ද විය. එම නිසා යම් යම් අවස්ථාවන්හිදී ඔහුගේ සියළු පැණයන් කෙරේ 100% දායකත්වයක් දීමට නොහැකි විය. මට හැකි පමණින් උදව් කිරීමට අමතක නොකළෙමි.

---

මේ අවස්ථාව එක් බොසෙක් විසින් දක්නා ලද්දේය. ඔහු සිතා සිටියේ ඉහත කී නවකයාගේ අනුයාත උදව් කරුවා මම කියාය. එවිට ඔහුට පෙනෙනුයේ මා පැවරූ රජකාරියක් අතපසු කරමින් හැසිරෙන්නාක් මෙන්ය. දැන් බොසා මා ගැන හිතාගෙන ඉවරය. මගේ ලකුණු කැපී හමාරය. පසු දිනෙක මේ කියූ බොසා හා මා අතර එක් රාජකාරී සංවාදයක් වන්නේය. මෙහිදී ඔහු විසින් ඉහත සිද්ධිය දක්නා ලද්දේයැයිද එය වැරදි යැයිද මට පවසන්නට වන්නේය. එහිදී ඔහුගේ මේ මතයට ප්‍රධාන හේතුව මා අනුයාත උදව් කරුවා යැයි සිතා සිටීම යන්න මට සැනෙකින් වැටහෙන්නේය. නමුත් දැන් බොසා සැමවිටම නිවැරදිය යන්න මට සිහිවන්නේය. ඒක කුමක් වුවත් මා විසින් මෝඩකමක් කලයුතුයැයි සිතෙන්නට වූයෙන් මා කරුණු පහදන්නට වන්නේය.

අහා..! පුදුමයෙකි!.

මේ බොසා වහාම ඔහුගේ වැරදි මතය ඉවත් කරගන්නට වන්නේය. ඔහු අතින්ද වැරදි වන්නේයැයි කියා ඒ කතාව එතැනින්ම ඉවර කරන්නට වන්නේය. ඉතින් මෙසේ බොසාලාද අප අතරේම වන්නේය.

මෙසේ තමා අතින් වැරදි වෙන්නේය. එය වැටහුන විට නිවැරදි කිරීමට තරම් තමා නිර්භීත විය යුතු වන්නේය. එමගින් මට කැකලක් නොවන බවත් අගය වැඩිවීමක්ම වන බවක් තේරුම් ගත්තෙක් විය යුතු වන්නේය. යනුවෙන් සිටින බොසාලා වෙනුවෙන් අකුරු කිරීමක් කරන්නට සිත් වූයෙන් එය මෙසේ විම විය.

ජය සතුට!!!

වෙලාව පැයක් පස්සට ගියා

අද ඉඳලා පැයක් පස්සට ගියා ඔන්න. බය වෙන්න එපා. මේක ලංකාවට අදාළ නැ. නැත්තෙමත් නැ.  

දිවා එළි ශේෂණ කාලය කියන කතාවනේ ඔය. ඒක බලපාන රටවල් තමා මේ නිල් පාටින් තියෙන්නේ. Daylight Saving Time (DST) එහෙම නැත්නම් ගිම්හාන කාලය කියලාත් මේක හඳුන්වනවා. මේක වෙන්නේ වසන්තය කාලයදී මේ රටවල් වලට උදේට ඉර පායන්න පරක්කු වෙනවා වගේම රැ වෙනකම්ම ඉර පායලා තියෙන හින්දා මෙයාලා හවසින් වැඩි වෙලාවක් වැඩ කරන්න යොදා ගන්න හින්දා. උදේ වැඩියෙන් පැයක් නිදියාගන්න පුලුවන්. ඒත් රැ තව පැයක් වැඩියෙන් වැඩ කරන්න වෙනවා. ඒකට නම් ආසා නැ. ඒ උනාට උදේ හම්බ වෙන අමතර නිදි පැයට නම් ආසයි. ඉතින් මෙහෙම අඩු කරපු පැය ආයෙත් සරත් කාලයත් එක්ක වැඩි කරනවා. මේක 1895 ඉඳලා තමා පටන් අරගෙන තියෙන්නේ. මේක බලපාන රටවල් වෙලාව ස්වයංක්‍රීයව වෙනස් වෙනවා. මේකේ අපූරු සිද්ධියක් තමා කෝච්චි බස් වල ගමනාගමනය.

ඔයාලා දන්නවාද කෝච්චි පැයක් නවත්තාගෙන ඉන්නවා වෙලාව එනකල්. මරු නේද? ඒත් මං හිතුවේ පැයක් වැඩි කරනකොට මුන් කොහොමද දන්නැ ඒක අල්ලන්නේ. ඉගිලිලා යනවද දන්නේ නැ.... තව සීන් එකක් තමා ඉස්පිරිතාලේ වැඩ. ලෙඩෙක් ඉසිපිරිතාලේට යනවා රැ 11.59 ට. මේකා තව විනාඩි 10කින් මැරුනොත් එහෙම වෙන්නේ මෙහෙම.

11.09 - මරණයට පත් වීම....
11.59 - ඇතුල් වීම හා බේත් ගැනීම


ඒ කියන්නේ මේකා මැරිලත් බේත් අරගෙන... හා හා... මාර සීන්ස් වෙන්න පුලුවන් නේද?

ඔය කොහොම කිව්වත් කාටවත් වෙලාව නවත්වන්න නම් බැ. වෙලාව අවුරුදු ගානක් පස්සට ගත්තත් ඕක හරියන්නේ නැ. ඒක තේරුම් අරන් ඉන්න එක නම් වැදගත්....


.

බැඳලා අවුරුදු 4යි

අදට (ඔක්තෝම්බර් 18ට) අපි කසාද බැඳලා අවුරුදු 4ක් වෙනවා. හප්පේ කාලය යන වේගය. පහු ගිය හැම සංවත්සරයක්ම පොඩියට හරි සමරන්න අපි දෙන්නා අමතක කලේ නැ. ඒත් මේ අවුරුද්දේ අපි දෙන්නා දෙතැනකනේ. ඉතින් අපි දෙන්නට වෙනදා වගේ එකට ඉඳගෙන මොනවාහරි කාලා පොඩි සින්දුවක් එහෙම කියලා පොඩ්ඩක් නටලා සමරන්න බැරි වෙනවනේ. මේ සංවත්සරේ අපි දෙන්නාට අමතරව තවත් චන්ඩියෙකුත් ඉන්නවනේ. ඉතින් මේක විශේෂ එකක්ම තමා. ආපු ගමන් සමරමු. තව සති දෙකයිනේ....
 
චන්ඩි බන්ඩියත් එක්ක
පොඩ්ඩක් හුරතල් වෙලා
ඔයාගේ අතින් හදපු
සුපුරුදු තේ එකත් රැගෙන
අපේ සඳළු තලේට වෙලා
අහසේ පායලා තියෙන
තරු කැට ගනින්න
හිමින් හිමින් හොරෙන් හොරෙන්
කළුවරේම
එහා මෙහා ගත වෙලනා
මද නලට හොරා
ඔයාගේ සිනිඳු දෙනෙත්
සිප ගන්න දෙතොල්
රස විඳින්න
සරසවියේ ගෙවුනු සුන්දර
මතකයන් එකතු කරමින්
පෙලින් පෙලිට ගලපා
සුන්දර කතා කියමින්
ඉන්නාවිට බඳවටේ
අත දමා තදින් වෙලාගන්න
අතීතයේ ආවර්ජනාවන්
තුළින් අනාවකට
පියමන් තනන්න
අද බැරි උනත් හෙටක්
තියේවී
රෝස ඇහිරූ
මල්තුහින ඉහිරුනු...


ගතින් ඉන්නට නැතත් ලංවී සිතින් ඉන්නම් සිතට ලංවී

ලෝඩ්හිත්තා Lordehytta

ලෝඩ්හිත්තා යනු නෝර්වේවල පිහිටා ඇති ගලෙන් සාදන ලද කුඩා ගෙයකි. ලෝඩ්හිත්තා යන්න ලෝඩ්ගේ කැබින් එනම් රදළයාගේ නිවස යන තේරුම් දේ. මේවා කොටේජ් එසේ නැත්නම් කැබින් නමින් හඳුන්වයි. මෙම කුඩා නිවස සාදා ඇත්තේ ක්‍රි.ව. 1880 දීය. මේ සඳහා ජෝන් ගර්වත් (lord John Garvagh) නැමැති රදළයා මූලිකව කටයුතු කල අතර හොවට් (Hovet) නැමැති ප්‍රදේශයෙන් පැමිණි ලාර්ස් ලෙයින් (Lars Lein) නැමැති අයෙකුගේද සහාය ලැබී ඇත. ලෝඩ්හිත්තා පිහිටා ඇත්තේ මුහුදු මට්ටමේ සිට මීටර් 1620ක් පමණ උසකිනි. මෙම ස්ථානයට ගමන කල හැක්කේ පා ගමනින් පමණකි. ඒ සඳහා ද හව්ගස්ටොල් (Haugastøl) සිට හෝ රගෙස්ටීන් (Raggstein) මිටියාවත ඔස්සේ පැය 3ක පමණ කාලයක් ගත වේ.

ලාර්ස් ලෙයින් ලුහුබැඳ යාම් හා උගුල් ඇටවීමේ ක්‍රියාවන් ප්‍රගුණ කල ඉතා දක්ෂ කුසලතා ඇති දඩයම් කරුවෙක් විය. ජෝන් ගර්වත් රදළයා තමන්ගේ පළමු දඩයම් ගමනේදී මොහුව මුණ ගැසී ඇත. එම අවස්ථාවේදී ජෝන්ට මුවකු අල්ලා ගැනීමට ඔහු උදව් කර ඇත. ඒ හා ගොඩ නැගුණු සම්බන්දධය ඔස්සේ ඔවුන් දෙදෙනා මෙම කුඩා නිවස තැනීම අරඹන ලදී. පසුව ලාර්ස් ලෙයින් බොහෝ කාලයක් මෙම ගල් නිවසේ ජීවත් වී ඇත. කෙසේ නමුත් කාලයාගේ ඇවැමෙන් මෙය ජරාජීර්ණ වෙමින් තිබිණ. 1962 දී සහ 1990 දී මෙය ප්‍රතිසංස්කරණය කර පොදු ජනයා වෙත ප්‍රධානය කර ඇත. එම ගේ තුළ ඇති සටහන් පොතේ තමා පැමිණි බව සටහන් කිරීමට මෙහි පැමිණෙන කිසිවෙක් තවමත් අමතක නොකරයි.

ලෝඩ්හිත්තා පිහිටා තිබෙන ආකරාය අනුව එහි සිට බොහෝ ඈත සිට එන්නෙකු උවත් ඉතා පහසුවෙන් දැකිය හැකිය. උතුරු පෙදෙසකින් ඇත්තේ මහා ප්‍රපාතයකි. එම පෙදෙසින් නැගීම හුදෙක්ම මහත් ආයාස දෙන්නකි. එනමුදු එය මනස්කාන්ත දසුනකි. ඈතින් පෙනෙන මිටියාවතත් නිල් දිය පිරුණු විල් කිහිපයක් එම දසුන වඩ වඩාත් දෙනෙත් පිනවන්නේය. මෙතරම් උසක ඇති මෙම කඳු මුදුනේද මරනම් විලක් වන්නේය. සිසිරයේ එක් වන හිම දියවීමෙන් පිරෙන මෙම විලේ ජලය ඉතා පිරිසිදු වෙයි. කඳු මුදුනට වන්නකුට මෙය අමෘතය මෙන් දැනෙන්නේ පිපාසය නිවීමට පිරිසිදු ජලය තරම් තවත් දෙයක් නොවන බැවින්ය.

අද වන විට නෝර්වේ ගවේෂකයන්ගේ සංගමය විසින් ගමන් මග රතු පැහැති කැපිටල් ටී (T) අකුරකින් සටහන් කරමින් දක්වා තිබේ. වස්සාන කාලයේදී මේවා බොහෝ පැහැදිළිව දක්නට තිබුණද සිසිරයත් සමග යම් යම් සලකුණු හිමෙන් වැසී යනු ඇත. එම නිසා ඔවුන් ඒවා ගල් කිහිපයක් එක් කර තැනූ විශේෂ ගල් ආකෘතියක රඳවා සලකුණු යොදා ඇත. මෙසේ උසවන ලද ගල් ආරුක්කුද තද හිම සහිත කාලයේදී යට වනු ඇත. ඒ හේතුවෙන් විශේෂයෙන් තනන ලද කම්බි කූරක හැඩැති කුලුණු අතරන් පතර තනා ඇති අතර ඒවා ආධාරයෙන් කඳු මුදුනට ළඟා විය හැකිය. කඳු පාමුල සිට කිලෝමීටර් 10ක් පමණ ඈතින් ඇති කඳු මුදුණට ගමන් අරඹන කෙනෙකුට අතර මගදී කුඩා දිය පහර 3ක් පසු කිරීමට සිදු වේ. වැසි කාලවලදී මෙම ජල පහර හරහා යැම අසීරු වේ. එමෙන්ම කුඩා කුඩා කඳු ගැට කිහිපයක්ද තරණය කිරීමට සිදු වේ. නගිමින් බහිමින් දිවෙන මෙම මාර්ගය ගවේෂකයකුගේ ගවේෂණ අත්දැකීම ඉතා ඉහලින් විඳීමට කදිම අවස්ථාවක් තනා දෙන්නේ නිතැතිනි. අවසාන කඳු ගැටියට ප්‍රථම කුඩා නිම්නයක් දිගේ ගමන් කිරීමට සිදු වේ. අවසන කඳු ගැටය ඉතා අසීරු එකක් වේ. වස්සානයේදී ගල් එකිනෙක අල්ලා ගනිමින් ගමන් ගත්තද සිසිරයේ පිරෙන හිම නිසා බොහෝ අනතුරු සහිත ස්වරූයක් ගන්නේය. කෙසේ වෙතත් මෙතරම් දුරක් ගෙවා ආ ගවේෂකයා කඳු මුදුණට යැම කිසිවිටෙකත් අතනොහරින්නේය. එහි සැබැ සුන්දරත්වය විඳින්නට අමතක නොකරන්නේය.

මෙහි ඇති කුඩා ගෙය කාමර දෙකකින් යුක්ත වේ. වහලය තනා ඇත්තේ දර භාවිතයෙන් වන අතර බිත්ති සියල්ල කළු ගලෙන් නිමවා ඇත. පළමු කාමරය බඩු ගබඩා කිරීමට යොදා ගන්නා එකකි. දර, ආහාර මෙන්ම යම් යම් උපකරණද එහි තිබෙනු දක්නට හැකිය. දෙවන කාමරය තුළ කුඩා මේසයක් පුටු 2ක් හා කුඩා උදුනක්ද දැකිය හැකිය. බිත්තියට අලලා තනන ලද කුඩා රාක්ක කිහිපයක හිස් උනු කෝප්පක් කිහිපක්ද ගිණිකූරු කිහියක්ද දැකිය හැකිය. මේවා බොහෝ විය මෙතැනට පැමිණෙන්නන් දමා ගිය ඒවා ලෙස සැලකිය හැකිය. සිසිරයේ එන අයෙකුට කිසිම අපහසුවකින් තොරව සීතල පහවන සේ ගිණි මැලයක් සාදා වතුර රත්කර ගැනිමේ පහසුව තිබෙන්නේය.

ඒ කෙසේ වෙතත් ගවේෂකයකුට මෙය ඉතා මනරම් අත්දැක්කිම් සමුදායක් ලාබ ගත හැකි චාරිකාවක් වේ.

නොමියෙන කාන්සාවක්

සුමුදු වලාවක එතෙන්න
තරම් හිත් නොවුනත්
දෙනෙත් අතරට
තදකර මිරිකා
කඳුළු පොදකින්
තෙමන්න තරම්
හිත් පොපියන
බොරවුනු හැන්දෑවක
හීන් කෙඳිරිය එක්ක
මුසුවුනු සීතල පිනි පොද
ගත වෙලා
කවුළු
අතරින් රිංගා
ලැගුම් අරගෙන
නොමියෙන කාන්සාවක්
එක් කරගෙනම...


.

බිය යනු කිම?

මේ දවස්වල ජීවිතේ ගතවෙන්නේ නෝර්වේ වලනේ. මෙහේ නම් ඉන්නත් පොඩ්ඩක් බයයි. බෝම්බ ගහන පිස්සු ඩයල් ඉන්නවනේ. අනික ආමි එකේ හෙලිකොප්ටර් ගන්නෙත් ෆන් ටුවර් යන්නනේ. ඒ හින්දා ගමන් බිමන් හරිම අඩුවෙන්. ඒත් අපේ ඔෆීසියේ බුවෙක් කිව්වා ෆන් එකක් ගන්නවානම් තැනක් තියෙනවා යන්න කියලා. කොහෙද කියලා ඇහුවාම දුන්නා නේද ලින්ක් එකක්. මේ තියෙන්නේ ඒක.

http://www.tusenfryd.no/


ඕනැ බම්බුවක් කියලා ඕන් මමත් යන්න සෙට් උනා. මාත් එක්ක තව කොල්ලො දෙන්නෙකුයි කෙල්ලො දෙන්නෙකුයි සෙට් උනා. වෙලාවට  උන් හතරදෙනාම සිංහල. නැත්නම් කඩුව කුඩු තමා. හික්ස්...

ඔන්න කොහොමහරි අපි පස්දෙනා ඔස්ලෝ වලට ඇවිල්ලා ඔය කියන තූසන්ෆ්‍රෙඩ් කියන පොට් එකට ආවා. හිමීට පෝළිමට සෙට් වෙලා ටිකක් එකකුත් අරගෙන ගියා ඇතුළට. ඇතුල් වෙනකොටම තියෙන්නේ ඔය පේන්න තියෙන රෝලර් කෝස්ටර් එක. ඒකේ නම් ස්පීඩ් මොන්ස්ටර්. නම බැලුවාම තේරෙනවනේ මොකද්ද කියලා. ජීවිතේ කවදාවත්ම මෙහෙම එකක ගිහින් තියෙන එකක්යැ. ඔන්න ඉතින් හොඳට හරි බරි ගැහිලා වාඩි වෙලා හිටියා. ලස්සන සුදු නංගි කෙනෙක් බෙල්ට් එහෙම තද කලා ඔන්න. ඉතින් මේ මොන්ස්ටරයා හිමීට පොඩ්ඩක් අරගෙන නැවැත්තුවා. සද්දයක් නැ. ඔන්න එකපාරම මේකා යන්න ගත්තනේ. වෙන්නේ මොකද්ද කියලා හිතා ගන්න තියා හුස්ම ගන්නවත් මතක් උනාද කියලා ෂුවර් නැ. අප්පට සිරි ගජ කිව්වලු. ආතල් එකට වැඩියෙන් බයටම හූ කියැවුනා. පුලුවන් තරම් හයියෙන් කැගැහුවා. මට ඇහෙනවා එහා පැත්තේ හිටිය එකත් බෙරිහන් දෙනවා. මමත් ඇරියේ නැ. ඒකට වැඩියෙන් හයියෙන් කැගහන්න ගත්තා. ස්පීඩ් එක වැඩි කමට උනේ මොකද්ද කියලා තාමත් මතක නැ. උඩ ගියා. පැත්තට ගියා. එහේ ගියා මෙහෙ ගියා. ගමන ඉවරයි. බලපුවාම අපි ගිහින් තියෙන්නේ මීටර් 700ක දුරක්. මේ මොන්ස්ටරයා තප්පර 2.2කදී 90km/h වේගයක් අරගෙන. හිතා ගන්නත් බැ.මෙකේදී 7 පාරක් තමන්ගේ බර නැති උනා වගේ තේරෙනවලු. 3න් පාරක් ඔලුවෙන් හිටගන්නවාලු. ඒවා නම් මොන මගුලක්වත් දැනුනේ නැ. අමාරුවෙන් වගේ ඇස් දෙක ඇරගෙන ගියා. ඇත්තටම ඇස් වහන්නත් මතක නැති උනානේ...

අපි වැඩර්ලා වගේ ගිහින් තියෙන්නේ මේකේ තියෙන අමාරුම සීන් එකකටනේ. මොන දෙයියට කියන්නද. ඉතින් ඒකේන් පස්සේ අපි බැලුවා තරමක් නෝමල් එකක්, ඒ කියන්නේ මෙච්චර අමාරු නැති එකක් ට්‍රයි කරන්න. එහෙම හිතලා ඔන්න ඇවිදින්න ගත්තා. එහෙම හිතලා ඔන්න බලනකොට තිබ්බා දර සැයක් වගේ එකක අටවපු රෝලර් කෝස්ටර් එකක්. අරකේ ගිය අපිට මේක කජ්ජක්ද කියලා අපි යන්න ගත්තා. මෙන්න බොලේ ඒක අරකට එහා. එකේ නම තන්ඩර් මොන්ස්ටර්. ඒ කියන්නේ තන්ඩර්ම තමා. අරකට එහා මේක. අම්මෝ... ත්වරණය යනු කුමක්ද යන්න මනාව පැහැදිළි උනා. ආවේගය, කේන්ද්‍ර අපසාරී අභිසාරී වගේ ඔක්කොම භෞතික සිද්ධාන්ත සියල්ල මනාව වැටහුනා. කොච්චර බය උනාද කිව්වොත් චූ යන්න ඔන්න මෙන්න වගේ. ඇඩ්‍රිනලින් ඔක්කොම එන්න ඇති. මේක පට්ට දුරක් ගියානේ. මං හිතන්නේ කිලෝමීටර් 5ක් වත් යන්න ඇති. මේක බිංගෙයක් වගේ එකකිනුත් ගියා වගේ මතකයි.මේක පැයට කිලෝමීටර් 100 (100 km/h) වේගෙකින්ලු යන්නේ. ඒක නම් අත්තම වෙන්න ඕනැ. වංගුගාන නම් මතක නැ. වැඩිම උස තැන් මීටර් 36ක් උසලු. ඒකත් ඇත්ත වෙන්න ඕනැ. මේක සම්පූර්නයෙන්ම හදලා තියෙන්නේ ලී වලින්. හරියට මාරක ළිඳ වගෙයි. පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ පැද්දෙනවා වගේ කියලාත් නොහිතුනා නෙමෙයි. මේ යකා හදලා තියෙන්නේ 2001 අවුරුද්දේ. තාම දුවනවා පිස්සෙක් වගේ අපිව බය කර කර. පරණ උනත් ගින්දර වගේ මරන බිය කුමක්ද කියලා හොඳට කියලා දෙනවා. මේ මගුලේ යනකොට ගුරුත්වය වගේ 3න් ගුණයක් දැනනවාලු. ඒකත් ඇත්තම වෙන්න ඇති. ගුරුත්වය වැඩි උනාම චූ බර හැදෙනවා කියලාත් නියමයකුති තියෙනවානේ.. හී... හී... මේකේ වැඩියෙන්ම භය උනේ මේ දර මඩුව කඩාගෙන වැටෙයිද කියන එකටයි. අම්මෝ... අම්මෝ...
දැනුත් මයිල් කෙලින් වෙනවා.

ඔන්න ඔහොම එකසිය පන්සිය ගානට බය වෙලා ඉන්නකොට මොන මගුලට සල්ලි දීලා බය වෙන්න හදනවාද කියලාත් හිතුනා. ෆන් එකක් ගන්න එකකට යන්න ඕනැ කියලා ගියා සෙල්ලම් කාර් පදින්න. ඒක තමා ආසම එක. ගිහිල්ලා හප්පන්නනේ තියෙන්නේ. එකේත් මාර වැඩක් උනානේ අපේ කෙල්ලෙක්ට. එයාගේ කාර් එක යන්නෙම රිවර්ස් එකට. බලපුවාම මේකේ සුක්කානම අංශක 360ක කැරකෙනවනේ. ඉතින් රිවර්ස් යනකොට 180ක් කපලා ඉස්සරහට යන්න හදාගන්න ඕනැ. ඒවා දන්න්වයැ අපි.  අරයා යන පැත්තටම යන්න ගත්තා. පරීක්ෂණ කරන්න වෙලාවක් නැ. පස්සට ගිහින් හරි එකෙක් හප්පන එකයි එකම අරමුණ. ඒක හින්දා එයාත් ගේම අතැරියේ නැ. පස්සට ගිහින් පස්සෙන්ම ඇන්නා අනිත් අයට... හික්ස්... ඔන්න ඔහොම කාර් පැදලා අපේ බය පොඩ්ඩක් අඩු උනාම ගියා ස්පේස් සොට් එක පැත්තේ....

ඊළඟ සතියේ කියන්නම්කෝ කොකිස් අච්චුවේ වෙච්ච දේ....

දුක්වුණු සිත්මඩල

රාත්‍රිය උදාවුනිද
නින්ද උතුරා යන්නට
මත්තේන්
බිඳක් හෝ තෙපලන්න
ආදර බොළඳ වදන්
ඔබ සමඟින්
මුකුළු පිරුණු සිනහව
සිත මෝදුවන තරමට
ගෙනෙයි සිසිලස සතුට
සනහන්නට
මගේ කාන්සිය පිරුණු
දුක්වුණු සිත්මඩල
නුඹ නැතිව... 

මෙන්න අපේ තාවකාලික නවාතැන

 

මේ තියෙන්නේ  අපේ තාවකාලික නවාතැන. ඒ කියන්නේ තව මාස 2ක් ඉන්නේ මෙතන. මේක තියෙන්නේ නොර්වේ වල ඔස්ලෝ කියන නගරේ. රාජකාරී වැඩකට එන්න උනානේ මේ රටට. ඉන්නත් පොඩ්ඩක් බයයි වගේ. අපේ රට වගේ සාමකාමී නැනෙව.. බෝම්බත් පිපිරෙනවා. පිස්සෝ වෙඩි තියෙනවා. 

අම්මෝ....

සිත් පුබුදුන්න තරම්

එක් වදනක්වත්
කියාගන්න බැරි තරමට
එක් අකුරවත්
ලියාගන්න බැරි තරමට
එක් සිතිවිල්ලක්වත්
සිතට නොඑන තරමට
පාලුව කාන්සිය
සිත් මඩලට කාන්දු වෙලා
සිත් පුබුදුන්න තරම්
එක් වදනක් වත්
ඇසේ නම්
දෙසවන් පිනවන්න...

පාරට බෙන්ස් ගෙදරට මයිනර් වෙන්න එපා

පාරට සාරිය ගෙදරට හුචක්කු අඳිනු එපා
පාරට මුකුළුව ගෙදරට රණ්ඩුව දමනු එපා
පාරට පීරණ කොණ්ඩය ගෙදරට කඩනු එපා
පාරට බෙන්ස් ගෙදරට මයිනර් වෙන්න එපා

ආලෙන් වෙලා ගන්න කෝලම් කලා

මේ සිංදුවේ කියැවෙන්නේ මොකද්ද කියලා හරියටම හිතාගන්න බැනේ. මේ කෙල්ලට කොල්ලෙක් ඉන්නවා. නමුත් මේ කියන කොල්ලටත් කැමැතියි වගේද?

බුදු සරණයි මිස බුදු පිහිටයි නොවේ

බුදු පිහිටයි කියලා අපේ සමහරු කියනවා මට ඇහිලා තියෙනවා. ඒත් මේක වැරදියි කියලයි මං හිතන්නේ. යමෙකුට පිහිට වෙන්න නම් පිහිට වන්නා ජීවමාන විය යුතුයි යන්න මගේ තර්කයයි. බුදු රදුන් පිරිණිවන් පාලා ගොඩාක් කල්. එතුමා ජීවත් වන කාලයේ සෝපාක, සුනීත වගේ අයට පිහිට උනා. නමුත් පිරිණිවනින් පස්සේ එහෙම කලා කියලා හිතන්න බැ. නමුත් බුදු සරණ යන්න පුලුවන් ඕනැම වෙලාවක.

තව එකක්. බුදු සරණයි කිව්ව පළියට ඔයාට මොකවත් ආරක්ෂාවක් නම් ලැබෙන්නේ නැ. මොනවාහරි ලැබෙන්න නම් ඇත්තටම තමන්ම යමක් කර ගන්න වෙනවා. ඒක හින්දා මෙහෙම කියන එක වඩාත් ගැලපෙනවා කියලා මට හිතෙනවා.

බුදු සරණයි! 
දෙවි පිහිටයි!

අන්තිමේට අපේ පඩියට කෙලවේලු

කවුද එකෙක් සර්වේ එක          කරලාලු

රිසිෂන් එකත් හරි ලොකුවට තියෙනවලු

බජට් එකත් අඩුවෙන්ම    ඇලොකේට්ලු 

අන්තිමේට අපේ පඩියට       කෙලවේලු

son සුන්

මේ කියන්න හදන්නේ අපි හදපු එක නාටකයක් ගැන. හීනා යන්නයි හැදුවේ. බලන්න ඔයාලටත් හිනා යයිද කියලා. මට නම් හිනා ගියේ නැ. හික්ස්...

ස්ථානය එක් දුම්රිය නැවතුමක්... එම නැවතුමේ ඉන්නවා තරමක වයසක අන්කල් බුවෙක්. බුවා බලාගෙන ඉන්නේ තමන්ගේ අණ්ඩපාල පුතා එනකන්. මේ අතර තවත් කිහිපදෙනෙක් ඉන්නවා ඩුමරිය එනක්න්. දන්නවනේ ලංකාවේ කෝච්චිනේ. හරියට තප්පරේට එනවා යනවා. ඒ හින්දා කස්ටියම බලාගෙන ඉන්නවා.... ඔය අතරේ පුතා දුවගෙන එනවා හති දාගෙන....

පුතා: හා ආ.. හා ආ...
පියා: කොහෙද යකෝ මේ ගාල කඩාගෙන දුවන්නේ... හරියට නිකන් බූල් හැලිච්ච බැල්ලියක් පස්සෙන් එළවනවා වගේනේ උඹ දුවන්නේ.
පුතා: තාත්තා දන්නේ නැනේ.. ඇද මං මාර වැඩක් කලානේ...
පියා: ඒ මොකද්ද බං ඒ... උඹ කරපු මාර වැඩේ.. පුතා: අද මං... බස් එකේ එන්නේ නැතුව බස් එක පස්සේන් දුවගෙන දුවගෙන ආවා. දැන් ඉතින් මට රුපියල් 20ක්ම ඉතුරුයි... හික්ස්...
පියා: අනේ මෝඩයා...
පුතා: ඇයි තාත්තේ... රුපියල් 20ක් ඉතුරු කරන එක මෝඩ වැඩක්ද? ඉතින් මම මේ බැලුම් බෝලෙකුත් ගත්තනේ... මේ බැලන්නකෝ ඇනේ ඒක ලස්සනයි...
පියා: නැ නැ.. බං... මං මෝඩයා කිව්වේ රුපියල් 20 ඉතුරු කර ගත්ත එකට නෙමෙයි. උඹට තිබ්බේ ත්‍රී වීල් එකක් පස්සේ එලවන්න.
එහෙම උනා නම් උඹට රුපියල් 200ක්ම ඉතුරු කර ගන්න තිබ්බනේ... අනේ...
පුතා: හැබැටම.. තාත්තගේ මොලේ තමා මොලේ... ඇලේ දාන්න වටින මොලේ...
පියා: ඒකනේ උඹලගේ අම්මට නැනේ අගේ මගේ මොලේ... ඒක නෙමෙයි කොල්ලෝ... අද කෝච්චිය පරක්කුනේ...
පුතා: ඒක හැමදාම පරක්කුනේ තත්තේ... කෝච්චිය පැමිණෙන ශබ්ද්දට පසුබිමෙන් ඇසෙයි... ඒ සමගම කෝච්චියේ ගාඩ්, තොප්පියක් හිස පැලඳ, විසිල් ඒකක් අතින් ගෙන අත් දිගට හැඳ අයෙක් කෝච්චියේ ආකාරය දක්වමින් පැමිණේ...


පුතා: එනවා එනවා...
පියා: කවුද බං.
පුතා: මැණිකේ එනවා.. මැණිකේ එනවා...
ගාඩ්: නගින්න නගින්න... අපි කඳු අස්සෙන් යනවා.. ගල් අස්සෙන් යනවා... කඳු උඩින් යනවා. ගල් උඩින් යනවා. නගින්න නගින්න.. ඉක්මන් කරන්න... ඒ මහත්තයා... මහත්තයාගේ එක නග්ග ගන්නකෝ... මොකද ඔය බලාගෙන ඉන්නේ...
පියා: මොකක් කිව්ව... මගේ එක නග්ග ගන්න.. (තරහෙන් යුතුව පියා පවසයී)
ගාඩ්: නැ නැ. ඔය මහත්තයගේ පොඩි එක නග්ග ගන්නකෝ...
පියා: මොකක් පොඩි එක... (තවත් තරහෙන් අසයී)
ගාඩ්: නැ නැ.. ඔය මහත්තයේ පොඩි එකා.. පොඩි එකා... ඒකාව නග්ග ගන්නකෝ... ඉක්මන් කරන්න...
පියා: ආ.. මගේ පොඩි එකා.. ඒක මිසක්...


සැවොම කෝච්චියට ගොඩ වෙයි... පසුබිමෙන් දුම්රිය පිටත් වෙන ශබ්දය ඇසෙයි..

ගාඩ්: ගන්න ගන්න.. හරි හරි... අපි කඳු අස්සෙන් යනවා.. ගල් අස්සෙන් යනවා... කඳු උඩින් යනවා. ගල් උඩින් යනවා. නගින්න නගින්න..


කෝච්චි පෙට්ටියට නැගගත් පිය පුතු දෙපලට දෙපැත්තෙන් එක් තරුණ යුවලක් සිටියි. තරුණයා දිගු ඩෙනිම් කලිසමක් සහ ටී-ෂර්ටයක් හැඳ අව් කණ්ණාඩිය පැලැඳ ජැන්ඩියට සිටි අතර කෙල්ලන් ලොල් බවක් මුහුණෙන් දිස්වන්නට විය. තරුණිය තරමක ලජ්ජාශීලී බවක් සහිතව පොත් මිටියක්ද අතින් රැගෙන සිටි අතර එම තරුණයා සහ තරුණිය එකිනෙකා අඳුනන බවක් දිස්වන්නට විය. මේ අතර අර තරුණයාට එම තරුණිය අසලට යැමේ අවශ්‍යතාවක් ඇති වී පියාට මෙසේ කියන්නට විය.

ජන්තු: අංකල් පොඩ්ඩක් එහාට වෙන්නකෝ..
පියා: අංකල්... කවුද බොල උඹේ අංකල්...
පුතා: මේ අපේ තාත්තට අංකල් කියන්නෙපා හරිද?...
ජන්තු: ආ.. නැ නැ.. මේ අය්යේ පොඩ්ඩාක් එහාට වෙනවද?
පියා: ආන්න එහෙම එනවා හරිද?...
ජන්තු: ආ සූකිරී... කොහොමද මගේ සූකිරී කැටේ...
සූකිරි: ආ ජන්තූ.. කොහොමද.... (ඇය කතා කරන්නේ ඇදලා පැදලාය)
ජන්තූ: ඔයා අර අරහේ ගිහිල්ලා එන ගමන්ද? සූකුරි: කොර කොරහෙද අනේ...
ජන්තු: අර අරහේ.. ගඟ අද්දර. මම දැක්කා ඔයා අරයත් එක්ක එහේ ඉඳලා එනවා
සූකිරි: ආ ඔව් ඔව්.. ඔයා මාව දැක්කද? (විස්මයෙන් සහ ලජ්ජාවෙන් යුතුව)
ජන්තු: මම විතරක් නෙමෙයි එතන හිටිය සෙට් එකම දැක්කා ඔයා එනවා අරයා එක්ක කිචි බිචිය දාගෙන... මේ ඒක නෙමෙයි.. ඔයට මතකද අර පෛතගරසය කියපු කතාව...
සූකිරි: කවුද අනේ පෛතගරසය කියන්නේ?
ජන්තු: අනේ අර අපේ ගණිතය, මට ඒකව පේන්න බැ.
සූකිරි: අනේ අපේ සක්විති රාජපක්ෂ සර්.... මං හරී... කැමතියි එයාට
ජන්තු: ඒ බව පේනවා ඇඹරෙන හැටි දැක්කාම... මැන්ස් නියමෙට තෙල් බෙදනවා... කියලා වැඩක් නැ. මේ ඒක නෙමෙයි... මතකද මිනිහ කිව්ව අර දෙක එළියට ගන්න කියපු එක...
සූකිරි: අනේ මට මතක නැනේ...
ජන්තු: අනේ අර දෙක දෙක.. කාටත් පොදු දෙක... පොදු සාධක දෙක.
සූකිරි: ආ... මතකයි... මතකයි...
ජන්තු: සර් කියපු ගමන් මම ගත්ත දෙක එළියට. උඩ දෙකයි යට දෙකයි කපලා දැම්ම සුටස් ගාලා...
සූකිරි: අම්මෝ... ඔයා හරි දරුණුයිනේ...අපි නම් එක ස්ටෙප් එකකට එක වැඩයි කලේ
ජන්තු: ඔව් ඉතින් ඔයාලට අපිට වගේ සට සට ගාල වැඩ බැනේ....
සූකිරි: ඔයා හරි බ්‍රයිට් කේස් එකක්නේ. ඔයා මට කැමැතිද?
ජන්තූ: මොකක් කිව්වේ...
සූකිරි: ඔයා මට කැමැතිද?
ජන්තු: ඇත්තමට...  I got totally Encapsulated. And dinosaurs are going on the Highway. Baa, baa, black sheep,Have you any wool? Yes sir, yes sir, Three bags full. Twinkle, twinkle, little star, How I wonder what you are.
සූකිරි: අම්මෝ.. ඔයට කඩ්ඩත් පුලුවන්නේ.. ඒ උනාට මං නම් කැමති සංගීතයට.
ජන්තු: මාත් කැමති සංගීතයට. මං වැඩියෙන්ම කැමති රාගයට. පුදුම ආසාවක්නේ තියෙන්නේ...
සූකිරි: මං ආසයි බට නලා පිඹින්න..
ජන්තු: අම්මෝ.... බට නලා පිඹින්න එපා.. ගැණු ළමයින්ගේ බඩ එනවා....

එනපොට හොඳ නැති බව දුටු පියා තරහෙන් පිපිරි පිපිරි ජන්තුට බනින්නට විය...

පියා: මොනවද අයිසේ මේ කියන කතා. බට නලා පිඹින්න.. බඩ එනවා.. මේ ළමයි ඉන්න තැනක කියන කතාද ඕවා... පළයව් දෙන්නම මෙතනින්... ආවා මෙතන නලා පිඹින්න... පුම්ඹනවා තොගේ නලාව....
පුතා: ඒ කොහොමද තාත්තේ බට නලා පිම්ඹාම බඩ එන්නේ....
පියා: දැම්ම ඒක උඹට තේරෙන්නේ නැ කොල්ලෝ...
පුතා: තාත්තේ බැලුම්බෝල පිම්ඹාමත් බඩ එනවද?
පියා: නැ නැ.. බැලුම් පිම්ඹුවේ නැත්තම් තමා පුතේ බඩ එන්නේ.. ඒක හින්දා දිගටම පුම්බාපන්...
පුතා: අර කවුද තාත්තේ අර එන්නේ...

අත් දිග කමිසයක් හා කලිසමක් හැඳි කඩවසම් තරුණයෙක් එහා කෝච්චි පෙට්ටියේ සිට පැමිණේ. ඔහුගේ ටයි පටියක්ද පැළඳ සිටිඅ අතර ලැප්ටොප් බැගයක් කරේ දවටාගෙන කිසියම් දෙයක් විකුණන අයුරක් දිස්වන්නට විය. කෙසේ නමුත් ඔහු පොහොසත් වෙළෙන්ඳෙක් බව පෙනෙන්නට විය.

*********************
 මතු බැඳේ...
*********************

කොල්ලෝ විතරද 100 යන්නේ?

මම මේ පහුගිය දවසක ඔන්න එනවා පිළියන්දල පැත්තේ ඉඳලා. කන්තෝරු යන්න පොඩ්ඩක් පරක්කුවගේ හින්දා මගේ පල්සර් එකේ නැගලා ටිකක් වේගෙන් පැද්දා. වෙලාව 7.30 විතර හින්දා ටිකක් නෙමෙයි ගොඩාක් වාහන තදබදය තියෙනවා. ඒත් ඉතින් බයික් වලට මොන ටැපික්ද හා. එහෙන් මෙහෙන් දලා රුන් ගාලා ඉගිලෙනවා. මෙන්න මෙහෙම මම පැදගෙන යනකොට එක පාරම මගේ කණ ගාවින් ස්කූටියක් ගියා රුන් ගාලා. මමත් ගියේ 70ට 80ට විතර. ඒ කියන්නේ මේ ගිය කෙනා අඩුම ගානේ 90ට 100ටවත් යන්න ඕනැ. මම බැලුවා මොකාද යකෝ මට ගේම කෝල් කරන්නේ කියලා. අනික මේ ස්කූටියක්....

ඉතින් ඔන්න මමත් ගත්තා ඇඟට. දැම්මා 3ර්ඩ් එකට, දුන්නා උපරිම rpm එක. මෙන්න යනවා ගිඩි ගිඩි ගාලා. එහෙන් මෙහෙන් වෙට්ටු දාලා ගත්තා අර ස්කූටිය කිට්ටුවටම. මෙන්න මේක ඒ පාර ගේමට එනවා. ඒකත් යන්න ගත්තා සිරි සිරි ගාලා. ඒවා කොහෙද මගේ පුල්සර් එකත් එක්ක. ඔය වාහන තදබදය අස්සේ වැඩ කිඩ දාගෙන මම ඉස්සර කලා අර ස්කූටිය. ඒ වෙනකොටත් 80 පැනලා එලවන්න ඇති. ඒවා බලන්නත් වෙලාවක් තිබ්බේ නැ. වාහන එනවා මූණටම. ඉතින් කොහොම කොහොම හරි මම ස්කූටියට ඩොට වෙන්න ඇරලා ගියා. මෙන්න ඉතින් සුපුරුදු විදියට වට රවුම. ඉතින් බාප්පලා කියන විදියටනේ එතන වැඩේ. ඔන්න මම නැවැත්තුවා.

මෙන්න ටිකකින් අර ස්කූටිය එනවා අස්සෙන් අස්සෙන්. ඇවිල්ලා ඇන්නේ නැතැයි මගේ වම් පැත්තේ කණ්ණාඩියේ ඩෝං ගාලා. මට මල....
ගර්...ර්....

මම වයිසර් එක උස්සලා දෙකක් කතා කරන්න හදනකොටම අරක පැදගෙන ගිය කෙනත් වයිසර් එක උස්සලා කතා කරන්න හැදුවා. මෙන්න බලනකොටනේ දැක්කේ. අප්පට සිරි ගජ් කිව්වලු, මේ ස්කුටියේ ඇවිල්ලා තියෙන්නේ කෙල්ලෙක්නේ. යකෝ මම මේ දැක්කමයි මෙහෙම කුලප්පුවකින් බයික් එලවන කෙල්ලෙක්. ඉතින් මේ කෙල්ල මගේ මූණ බලාගෙන මෙහෙම කිව්වනේ...

අනේ සොරි...

ඉතින් කොහොමද දෙයියනේ මම කට ඇරලා බනින්නේ.... ඉතින් මම හිනාවෙලා මෙහෙම කිව්වා...

අහා... ටිකක් හිමින් යන්න...
වැදුනොත් ඉවරයි....

මෙහෙම කිව්වා විතරයි බාප්පා විසිල් එක ගැහුවා. මෙන්න ආවට වඩා වේගෙන් මෙයා විද්දා. එයා පස්සේන් එලවන එක පැත්තක දාලා මගේ ගමන යන්න ගියා...

එක් මහ මූසල රැයක්

නුඹ නැතිව එක් රැයක්
පුතු නැතිව තව රැයක්
සිනා පොදක් හසරැල්ලක්
කිසිත් නොමැති මූසල රැයක්
සීත සිසිල් සුළං පොදක්
විඩා දුරුවන සොඳුරු වදනක්
සිත සනාහලන අකුරු පෙළක්
නොදැනෙන එක් මහ මූසල රැයක්
පිය තෙපුල් සොඳුරු වදන්
සිනා සමග කඳුළු නුවන්
එහෙන් මෙහෙන් දණ ගාමින්
කොහෙවත් නැති මූසල රැයක්
රැට හොරෙන් ඉඟියක් වී
සුළැඟිල්ලේ කොනකින් වී
ආදරයෙන් මුසපත් වී
නොගෙවන මහ මූසල රැයක්...

ගෙනාවේ දිනපුවාම දාන්න හින්දා

ගෙනාපු රතිඤ්ඤා
ටික පත්තු කෙරුවා
මොනා කරන්නද
අවුරුදු වෙනකල්
ඕවා තියා ගන්නත් බැනේ
ඉස්සරලා ඕවර 20
යනකොට නම් හිතුනා
මේවා කොහොමත්
අවුරුද්දට ගෙනාපුවා කියලා
ඒත් 250 පැනපු ගමන්
දැම්මා සෙට් එකක්ම
ගිඩි ගිඩි ගාලා....
ඊට පස්සේ
අන්න බොලේ
දෙකක්ම ගියා
සට සට ගාලා
දැම්මා ආයෙත් සෙට් එකක්ම
මෙන්න බොලේ
ටිකකින් මේකලා කෙලින්න ගත්තා....
අන්තිමේ ඉතින්
කවුරු දිනුවත්
මේවා ගෙනාවේ දිනපුවාම දාන්න හින්දා
ඔන්න ඔහේ ඔක්කොම
දැම්මා ඩෝං පටෝරින් කියලා....

මාස 9දී දණ ගාන්නේ මෙන්න මෙහෙමයි.

මේ ඉන්නේ අපේ පුතා. අහම්බෙන් වගේ කැමරාවට සෙට් උනේ. දැන් මාස 9යි. 

මාව දැක්ක ගමන් දුවගෙන නෙමෙයි දණ ගාගෙන එනවා.

ඇවටාර් 1_02: ඇවටාර් ආපසු එයි (The Avatar Returns)

පෙර කතාව: කිටාරා, සාක් එක්ක මාලු අල්ලන්න ගිය වෙලාවේ අයිස් කුටියක් ඇතුලේ හිරවෙලා හිටිය ඇන්ග් සහ එයාගේ පියාඹන කුලු හරකා ආපා හමබ වෙනවා. ඇන්ග් කිටාගේ ගමට ඇවිල්ලා සෙල්ලමින් ජීවත් වෙනවා. ඇන්ග් සහ කිටාරා ගිණි හමුදාව දාලා ගිය නැවක් ඇතුලට ගිහිල්ලා ඒකේ තිබ්බ ආලෝක එලියක් වැරදීමකින් පත්තු වෙනවා. ඇන්ග් පස්සෙන් එලවන සුකෝ කුමරයා මේ එලිය දැකලා බලනකොට ඇන්ග්ව දකිනවා. සුකෝ කියන්නේ ගිණි හමුදාවේ ලොක්කගේ පුතා. ඇන්ග් අල්ලන එක තමා මිනිහගේ එකම අභිප්‍රාය.

මේ එලිය දකින ගමේ අය ඇන්ග් එක්ක අප්සෙට් යනවා. ඒක හින්දා ඇන්ග්ට ගම දාලා යන්න කියනවා. ඉතින් වෙන කරන්න දෙයක් නැනේ. ඇන්ග් ගමෙන් යනවා. මේ අතරේ සුකෝ ගමට එනවා ඇන්ග් අල්ලගන්න. මේ තියෙන්නේ සුකෝ කුමරයා ආපු නැව. සාකා දන්න කියන වැඩ දාලා ෆයිට් කරනවා. වැඩක් නැ.

මේ  බලන්න. සුකෝ දෙනවා සාකට හොම්බ රිවට් වෙන්න. මේ අතරේ ඇන්ග් දකිනවා සුකෝගේ නැව යනවා ගම පැත්තට. ඉතින් උදව් කරන්න හිතාගෙන ආපහු ගමට යනවා. ඇන්ග් දන්නේ සුලං හසුරවන්න විතරනේ. නමුත් මිනිහ ඒක මාස්ටර් කරලා තියෙන්නෙ. සුකෝ වැඩ දමමින් ගහනවා. නමුත් ඇන්ග් සිල්ප දාලා බේරෙනවා. නමුත් ගමේ අනිත් අයට හානියක් වෙයි කියලා ඇන්ග් තීරණය කරනවා සුකොට යටත් වෙන්න. මෙන්න මේ වෙලාවේ තමා ගමේ ඉන්න අනිත් අය දැන් ගන්නේ ඇන්ග් කියන්නේ ඇවටාර් කියලා.

ඇන්ග් සුකෝ එක්ක පිටත් වෙනවා. ගමේ අයට හරිම අප්සෙට්. කිටාරාට විශේෂයෙන්. සාක එක්ක පිටත් වෙනවා ඇන්ගට උදව් කරන්න. නමුත් නැවක් පස්සේ එලවන්න පොඩි බෝට්ටුව්කට බැරි හින්දා ආපා පිටේ නැගලා යනවා. මෙතනදී ආපා පියාඹගෙන යනවා. සාකට හරිම පුදුමයි. මේ රුපේ ඉනෙන සුකෝ කුමරයා ඇන්ග් එක්ක සුකෝගෙ නවේ. ඔය අල්ලගෙන ඉන්නේ ඇන්ග්ගේ යස්ටිය. ඒක ඇන්ග් පියාඹනකොට සුළඟ හසුරවන්න හසය වෙනවා.

මෙන්න මේ අස්සේ පොඩි වලියක් යනවා සුකෝගේ නැවේ. ඇන්ග් පොඩි වැඩ කැල්ලක් දාලා පැන ගන්න හදනවා. නමුත් ඒක හිතන තරම් ලේසි වෙන්නේ නැ සුකෝ එක්ක. සුකෝගේ එක පාරක් වැදිලා ඇන්ග් වැටෙනවා වතුරට. මෙන්න මේ වෙලාවේ ඇන්ග් යනවා ඇවටාර් තත්වයට. ඒක වෙන්නේ ඉබේටම. මෙන්න එහෙම ඇවිල්ලා දෙනවා කුඩු වෙන්න ගිණි හමුදාවේ නැවට. ගහන්නේ වතුරෙන්. ඒ කියන්නේ වෝටර් බෙන්ඩින් පාරක් දානවා. ආපා කිටාරයි සාකයි එක්ක සුකෝගෙ නැවට ඇවිල්ලා ඇන්ග් එක්ක ආපහු පිටත් වෙනවා. ඇන්ග් ඇවටාර් කියලා පිළි ගන්නවා එක්කම දැන් එයාට තියෙනවා අනිත් මූලද්‍රව්‍ය 3 ප්‍රගුණ කරන්න. ඒ කියන්නේ වතුර, පොළව හා ගින්දර.

ඊට කලින් ඇන්ග්ට ඕනැ වෙනවා එයාගේ පන්සලට යන්න.

මීළඟ කොටසින්: දකුණු සුළං පන්සල.(The.Southern.Air.Temple).

ඇවටාර් 1_01: පාවෙන අයිස් කුට්ටියේ සිරවුණු ළමයා (The Boy in the Iceberg)

වතුර, පොළව, ගින්න, වාතය. මගේ ආච්චී අපිට ඉතිහාස කතාන්දර කියාදෙන්න පුරුදුවෙලා හිටියා. අපි සාමයෙන් ජීවත් වුණු. ඒ නම් ඇවටාර් විසින් ජල ගෝත්‍රය, පොළෝ රාජධානිය, ගිනි ජාතිය සහ සුළං එඬේර යන ජාතීන් අතර සංතුලනය පවත්වා ගත් නිසාවෙන්. නමුත් ගිනි ජාතිය නොහොත් ගිණි හමුදාවේ ප්‍රහාරයත් සමගම මේ සංතුලනය බිඳ වැටෙන්න ගත්තා. 

මේ ක්‍රෑර ගිණි හමුදාවේ ක්‍රියාදාමය නැවත්විය හැක්කේ මේ මූලධාතු හතරම ප්‍රගුණ කල ඇවටාර්ටම පමණි. නමුත් ලෝකයටම අවැසි මේ තීරණාත්මක වේලාවේ ඔහු අතුරුදහන් වෙලා. අවුරුදු 100ක් ගත වී ගිණි හමුදාව යුද්ධය දිනන්න ආසන්න වෙලා. හරියටම අවුරුදු 2ට කලින් මගේ තාත්තා අපේ හෝත්‍රයේ අනික් පිරිමි සමගින් පොළෝ රාජධානිය වෙත යන්න පිටත් වුනා. ඒ ගිණි හමුදාවට විරුද්ධව සටන් කරන්න. මටයි මගේ සහෝදරයාටයි අපේ ගෝත්‍රයේ අනිත් අයව බලාගැනීමේ වගකීම බාර උනා. සමහරු කියනවා ඇවටාර් කිසිමදාම නැවත උපදුනේ නැලු සුළං එඬේර ගෝත්‍රයේ. 

ඒවගේම ඇවටාර් චක්‍රය බිඳ වැටුනාලු. නමුත් මගේ හිත කියනවා ඇවටාර් ආයෙත් ඇවිල්ලා ලෝකයේ සංතුලනය හදාවි කියලා. 

---

මේ ඉන්නේ සෝකා එක්ක කිටාරා මාලු අල්ල අල්ල. අර ඉස්සරලා කිව්වා වගේ සොකාගේ මාර ටෝක්ස්. කිටාරට කියනවා මෙන්න බලාගන්න මාලු අල්ලන හැටි. නමුත් කිටාරා වෝටර් බෙන්ඩින් එහෙම නැත්නම් වතර හසුරවලා මාලුවෙක් අල්ලා ගන්නවා. මේ අස්සේ දෙන්නාම අහුවෙනවා දිය වැලකට.ඒකෙන් ගහගෙන ගියාට පස්සේ දෙන්නා අතර පොඩි වලියක් යනවා. අයියලා නංගිලා දන්නේ නැද්ද ඉතින්. කිටාරාට තදවෙලා අතපය විසි කරනකොට වතුර එහෙ මෙහේ ගිහිල්ලා එතන තියෙන අයිස් කුට්ටියක් කැඩිලා යනවා.

අන්න ඒ අයිස් කුට්ටිය අතුලේ තවත් කුට්ටියක් තියෙනවා. ඒක ඇතුලේ කවුද ඉන්නවා දැකලා කිටාරා එයාව එලියට ගන්න හදනවා. මේ ඉන්නේ ඒ හිටපු ළමයා. එයාගේ නම ඇන්ග්. එයා එයාර් බෙන්ඩර් කෙනෙක්. එහෙම නැත්නම් සුළං හසුරවන්නෙක්. දන්න විදියටම මෙයා තමා අන්තිම සුලං හසුරවන්නා. මෙයාට ඉන්නවා කුලු හරකෙක්. ඒකට කියන්නේ ආපා.මේ ආපාට පියාඹන්න පුලුවන්. ඉගිලෙන කුලු හරකා එක්ක ඇන්ග් මේ අයිස් කුට්ටිය ඇතුලේ අවුරුදු 100ක් හිරවෙලා ඉඳලා තියෙනවා,. මේක ඇන්ග්ටත් පුදුමයි. අර දිය වැලට අහුවෙලා මෙයාලා බෝට්ටුව කැඩුනට පස්සේ යන්න විදියකුත් නැති හින්දා මේ ආපා පිටේ නැගලා ගෙදර යනවා. 

මේ අතරේ ගිණි හමුදාවේ නැවක් යනවා. ඒකේ ඉන්නේ ගිණි ගෝත්‍රයේ ලොක්කගේ සහෝදරයයි පුතයි. අයිරෝ මමා මාර මොල කාරයා. හරිම සැහැල්ලුවෙන් ඉන්නේ. නියම කතා කියන්නේ. හරිම දක්ෂ රණ සූරයෙක්. නමුත් වැඩ දාන්නේ නැ. මේ ඉන්නේ අයිරෝ අංකල්. පුතාට කියලා දෙනවා සටන් ක්‍රම. එතන ඉන්න අනිත් කෙනා ෆයර් ලෝඩ්ගේ පුතා. නම සුකෝ. මිනිහට ඉක්මනට කේන්ති යනවා. තමන්ව පාලනය කර ගන්න බැ. තාත්තා ගෙදරින් එලවනවා ඇවටාර් අල්ලගෙන එන්න කියලා. එක හින්දා මැන්ස් හිටු කියලා ඇවටාර් එහෙම නැත්නම් ඇන්ග් හොයනවා එකසිය ගාණට.

ඇන්ග් ඔය අස්සේ ගමට යනවා. නමුත් කියන්නේ නැ එයා තමා ඇවටාර් කියලා. සාකගේ වැඩේ ගමේ ඉන්න පොඩි කොල්ලන්ට තෙල් බෙදන එක. ෆන් නැ. නමුත් ඇන්ග් ආවට පස්සේ ඒක වෙනස් වෙනවා. ෆට්ට ෆන් එකේ ඉන්නවා. මේ අස්සේ පෙන්ගුවින් පදින්න ආස හිතිලා ඇන්ග් කිටාරා එක්ක යනවා. මෙහෙම හිගිල්ලා නවතින්නේ ගිණි හමුදාවේ අතහැරලා ගියපු නැවක් ළඟ. ඇන්ග්ට ඒක ඇත්ළට යන්න හිතිලා කිටාරවත් බලෙන්ම එක්කගෙන යනවා. ඇතුලේ තියෙන උගුලකින් නැවේ තියෙන අහස් වෙඩිල්ලක් පත්තු වෙනවා. මල කෙලියයි. දැන් මොකද කරන්නේ ආපහු දුවනවා ඇරෙන්න. අවාසනාවට මේක සුකෝ කුමාරයා දකිනවා. මිනිහට හෙන ෆන්. මොකද දැන් මිනිහ දන්නවා ඇවටාර් කොහෙද ඉන්නේ කියලා. මිනිහගේ නැව අර කිටාරා ඉන්න ගමට හරවනවා.

---

මීළඟ කොටසින් ඇවටාර් ආපසු එයි (The Avatar Returns)

අලුත් සල්ලි

මෙන්න අලුත් සල්ලි. හැබැයි හැම එකේම එකම විදිය. බලන්න හොඳට. ඉස්සරහා පැත්තේ කුරුල්ලයි සමනළයයි. පස්ස පැත්තේ නැට්ටුවයි. බෙරකාරයයි. මට හිතෙන්නේ මේ නටන්නේ අපි කියලා. බෙරේ ගහන්නේ බලවත් අය කියලා. අපි නවටනවා, උන් ගහන ගහන පදේට. දැනට වෙන්නෙත් ඒක. ඉස්සරහාටත් වෙනසක් නැ.
 
නරක සමනළයා එක්ක නපුරු කුරුල්ලා. කිසි වෙනසක් නැ. තව එකක්. මෙතන රුපියල් 10 කොලේ නැ. අලුතෙන් 5000 ඇවිල්ලා. අනේ කාලේ වනේ වාසේ කිව්වලු...

පසු පස පෙනුම	ඉදිරිපස පෙනුම

ඇවටාර්: අවසාන සුළං හසුරසවන්නා

ඇවටාර් කියන්නේ මම මේ ළඟදී බලපු මරුම මරු කාටූන් ටීවී කතා මාලාවක්. ඒක කොච්චර අල්ලලා ගියාද කිව්වොත් මං හිතුවා ඒ ගැන ලිපි පෙලක් ලියන්නත්. එච්ච්රටම ආස හිතුනා. කතාව ගෙතෙන්නේ ඇවටාර් කියලා කෙනෙක් වටේ. බුදු දහමේ එන ආපෝ, තේජෝ, වායෝ හා පඨවි යන සංකල්පය ඔස්සේත් මේ කතාව දිවෙනවා. පුනර්භවයත් සම්බන්ද වෙනවා. කතාව ඉදිරිපත් වෙන්නේ එක ගැණූ ළමයෙක් තමන්ගේ කතාව කියනවා වගෙයි.

වතුර, පොළව, ගින්න, වාතය. මගේ ආච්චී අපිට ඉතිහාස කතාන්දර කියාදෙන්න පුරුදුවෙලා හිටියා. අපි සාමයෙන් ජීවත් වුණු. ඒ නම් ඇවටාර් විසින් ජල ගෝත්‍රය, පොළෝ රාජධානිය, ගිනි ජාතිය සහ සුළං එඬේර යන ජාතීන් අතර සංතුලනය පවත්වා ගත් නිසාවෙන්. නමුත් ගිනි ජාතිය නොහොත් ගිණි හමුදාවේ ප්‍රහාරයත් සමගම මේ සංතුලනය බිඳ වැටෙන්න ගත්තා. මේ ක්‍රෑර ගිණි හමුදාවේ ක්‍රියාදාමය නැවත්විය හැක්කේ මේ මූලධාතු හතරම ප්‍රගුණ කල ඇවටාර්ටම පමණි. නමුත් ලෝකයටම අවැසි මේ තීරණාත්මක වේලාවේ ඔහු අතුරුදහන් වෙලා. අවුරුදු 100ක් ගත වී ගිණි හමුදාව යුද්ධය දිනන්න ආසන්න වෙලා. හරියටම අවුරුදු 2ට කලින් මගේ තාත්තා අපේ හෝත්‍රයේ අනික් පිරිමි සමගින් පොළෝ රාජධානිය වෙත යන්න පිටත් වුනා. ඒ ගිණි හමුදාවට විරුද්ධව සටන් කරන්න. මටයි මගේ සහෝදරයාටයි අපේ ගෝත්‍රයේ අනිත් අයව බලාගැනීමේ වගකීම බාර උනා. සමහරු කියනවා ඇවටාර් කිසිමදාම නැවත උපදුනේ නැලු සුළං එඬේර ගෝත්‍රයේ. ඒවගේම ඇවටාර් චක්‍රය බිඳ වැටුනාලු. නමුත් මගේ හිත කියනවා ඇවටාර් ආයෙත් ඇවිල්ලා ලෝකයේ සංතුලනය හදාවි කියලා.



ඉතින් මෙන්න මෙහෙමයි කතාව පටන් ගන්නේ. මේක කියන්නේ කටාරා, එයා ජල ගෝත්‍රයේ කෙනෙක්. එයාලගේ හෝත්‍රයේ ඉන්න සමහරුන්ට පුලුවන් ජලය හසුරවන්ට. ඒකට කියන්නේ බෙන්ඩින් කියලා. කතාවේ නම ද ලාස්ට් එයාර් බෙන්ඩෙර්(Avatar: The Last Airbender) ඒ කියන්නේ අවසාන සුළං ගෝත්‍රයේ කෙනා ඇවටාර් කියලා. මේ බෙන්ඩින් සීන් එක හැමෝටම කරන්න බැ. ඒකට පුරුදු පුහුණු වෙන්න ඕනැ. ඇවටාර් කියන්නේ එක ආත්මයක්. එයා මේ ගෝත්‍ර හතරේ මාරුවෙන් මාරුවට උපදිනවා. ඒකට කියන්නේ ඇවටාර් චක්‍රය කියලා. මොනවාහරි පරිසර අසමතුලිතයක් ආවොත් මෙයා වැඩ දාලා ඒක සෙටල් කරනවා. ඉතින් ඔය අස්සේ ගිණි හමුදාව ඒ කියන්නේ ෆයර් නේෂන් එක යුද්ධය පටන් ගත්තා. ඒ එක්කම ඇවටාර් අතුරුදහන් වෙනවා. ඇවටාර් නැති හින්දා යුද්ධය දිගටම යනවා. ඔවුන් ඉස්සරලාම ගහන්නේ සුළං ගෝත්‍රයට. ඒ මොකද දන්නවද? ඊළඟට ඇවටාර් උපදින්නේ ඒ ගෝත්‍රයේ නිසා. ඇවටාර් හිටියොත් ගිණි හමුදාවට දිනන්න බැරි වෙන හින්දා. මේ කතාව කියන්නේ කටාරානේ. එයා විශ්වාස කරන්නේ නැ ඇවටාර් මැරුනා කියලා. ඉතින් ඔන්න ඔහොම කතාව පටන් ගන්නවා.

මේ කාටූන් මාලාව ප්‍රධාන පොත් 3ක් නොහොත් Season 3ක් ඔස්සේ දිව යනවා. ඔක්කොම අතුරු කථා(Episodes) 61ක් සමගින්.

පොත අංක 1: වතුර             20 අතුරු කථා(Episodes)
පොත අංක 2: පොළව        20 අතුරු කථා(Episodes)
පොත අංක 3: ගින්දර          21 අතුරු කථා(Episodes)





මෙන්න පළවෙනි එක:
පාවෙන අයිස් කුට්ටියේ සිරවුණු ළමයා (The Boy in the Iceberg) 

සොක්කයි, කිටාරයි මාළු අල්ලමින් ඉන්නවා. සොක්ක කියන්නේ කිටාරාගේ සහෝදරයා. මිනිහ හෙන තාක්ෂණික ඩයල් එක වගේ ඉන්නේ. තවුසන්ඩ් ටෝක්ස් දෙන්නේ. සමහර වෙලාවට ඒවා වැඩත් කරනවා. ජල ගෝත්‍රයේ හිටියට මැන්ස්ට බෙන්ඩින් බැ. ඒ කියන්නේ සොක්ක ජල හසුරවන්නෙක් නෙමෙයි. නමුත් කිටාරාට පුලුවන්. මේ දෙන්නා මාලු අල්ල අල්ල ඉන්න වෙලාවේ හදිස්සියේ ජල පහරකට අහුවෙලා අයිස් කුට්ටියක් ගාවට තල්ලු වෙනවා. ඔන්න ඕක ඇතුලේ පොඩි පිරිමි ළමයෙක් ඉන්නවා. මෙයාලා එයාව බේරා ගන්නවා. ඒ ළමයගේ නම ඇන්. ඇන්ට ඉන්නවා ඉගිලෙන කුළුහරකෙක්. ඒකගේ නම ආපා. අර ජලපාර හින්දා මෙයාලගේ බෝට්ටුව කැඩුනනේ. දැන් යන්න වෙන්නේ මේ කුලාගේ පිටේ තමා. ඉතින් ඒකගේ පිටේ නැගලා ගමට යනවා.

සොක්කට මේ ඇන්ව අල්ලන්නේ නැ. මොකද මේකා සුළං ගෝත්‍රයේ සුළං හසුරසවන්නෙක් නිසා. ජනප්‍රවාදයට අනුවනම් ඔක්කොම සුළං හසුරසවන්නන් මැරිලා. නමුත් එකෙක් ඉතුරුයි. අනික සොක්කගේ මූලික අරමුණ තම ගෝත්‍රය ආරක්ෂා කිරීම. ඒ හින්දා ෆන් වැඩවලට කැමති නැ. ඇන් කියන්නේ පොඩි කොල්ලෙක්. ඇන් ගෝත්‍රයේ ඉන්න අනිත් අයත් එක්ක ෆන් ගන්නවා. මේක එච්චර ඇල්ලුවේ නැ සොක්කට. කොහොම නමුත් ඔක්කොමලා සමගියෙන් ඉන්නවා.

මේ අතරේ එක් ගිණි හමුදාවේ නැවක් යනවා. ඒකේ ඉන්නේ ගිණි හමුදාවේ ලොක්කගේ ඒ කියන්නේ ෆයර් ලෝඩ්ගේ අයියයි, පුතයි. සුකෝ කියන්නේ ෆයර් ලෝඩ්ගේ පුතා. ෆයර් ලෝඩ් පුතාව ගෙදරින් පන්නනවා එක වැරැද්දකට. ආයෙත් ගෙදරට භාරගන්න නම් ඇවටර් අල්ලා ගෙන එන්න කියනවා. ඉතින් මේ පුතයි, මාමා අයිරෝයි දෙන්නා ඇවටාර් හොය හොය ඇවිදිනවා. දවසක් ඇන්, කිටාරා එක්ක ගිණි හමුදාවේ දමලා ගියපු නැවකට ගොඩ වෙනවා. වැරදීමකින් ඒකේ අනතුරු එලියක් පත්තු වෙලා ඒක සුකෝ දකිනවා. ඉතින් සුකෝ හඳුනාගන්නවා මේ ඉන්නේ ඇවටාර් කියලා. ඊට පස්සේ සුකෝ ගමට ගේම දෙන්න යනවා.


මෙතනින් පළවෙනි කොටස ඉවර වෙනවා. මම මේ කතාව බලන්න අරගෙන නිකන් අබින් කාලා වගේ නිදි මරාගෙන බැලුවා. පට්ටම කියලා තමා කියන්න තියෙන්නේ. මේ දවස්වල මගේ රැජිණත් එකසිය ගාණට ඒක බලනවා. ඇත්තම කිව්වොත් මම දෙපාරක්ම බැලුවා. උන්මාදයක් වගෙයි. පුලුවන් උනොත් ඔක්කොම Episodes මම ලියන්නම් කෙටියෙන්. හොයාගෙන හරි බලන්න වටිනවා.

රන් පිහියෙන් ඇන ගතිමි

මට මතකයි අපේ තාත්තා කියනවා මේ රන් පිහිය ගැන කොච්චරවත්. අද කාලේ මිනිස්සුන්ට නැතුවම බැරි දෙයක් වෙලා. ඒත් ඒක පිහියක්. ඇන්නොත් ඇනෙනවා. පිහිය රනින් උනත් මලේ, වැදුනොතින් කැපෙයි මලේ කියලා කියමනකුත් තියෙනවනේ. තාත්තා දැකලා තියෙනවලු ගොඩාක් මිනිස්සු මේ පිහිය පාවිච්චි කරන්න දන්නේ නැති කම හින්දා විනාස වෙනවා. නමුත් ඒක හරියට පාවිච්චි කරන අයත් ඉන්නවාලු.

මේ මොන රන් පිහියක්ද? වෙන මොකවත් නෙමෙයි. කෙඩිට් කාඩ්ස්.... මම මුලින්ම මෙහෙම එකක් ගන්න හදනකොට තාත්තා ඔය කතාව කියලා දුන්නා.

හරි තැනදී විතරක්, ඕනැ තැනදී විතරක් මේක පාවිච්චි කරපං. මේක හරියට රං පිහියක් වගෙයි. රන් හින්දා වටිනාකම නම් හරිම අගෙයි. මොකද සමහර වෙලාවකට මේක හින්දා ඔලුවයි, තත්වෙයි බේරාගෙන එන්න පුලුවන්. ඒත් හරියට පාවිච්චි නොකලොත් උඹේ ඔලුවත් නැ. තත්වෙත් නැ. ඒක ඔලුවේ තියාගෙන ඕක ගත්තට කමක් නැ.....

මෙහෙම තෙලක් බෙදපු හින්දම මම දෙපාරක්ම හිතලා ඕක ගත්තනේ. ඉතින් මාස කිහිපයක් පරිස්සමට වගේ පාවිච්චි කලා. මොකද මාසේ අන්තිමට පඩිය එනවා. ඒකෙන් මේකේ ණය ගෙවලා දානවා. ඉතින් දැන් මේක හුරුපුරුදු හින්දා මම බැංකුවේ සල්ලි තියෙද්දිම ඒකට යන්න තියෙන කම්මැලි කමට, මේක පාවිච්චි කලා. පස්සේ හිමීට ඒකෙන් ගෙවන්න පුලුවන්නේ කියලා හිතාගෙන. ඔන්න ඔතනින් තමා වැඩේ අල වෙන්න ගත්තේ.

ඉතින් කාලයක් යනකොට පඩිය ගත්ත ගමන් මේ කෙහෙම්මලට ගෙවන්න උනා ඔක්කොම වගේ. ඒත් ඉතින් මන් දන්නවනේ ලබන මාසෙත් ආයේ පඩිය එනවා කියලා. ඒ හින්දා ආයෙත් ඔන්න කාඩ් එකෙන් බඩු ගන්නවා. තෙල් ගහනවා. කිසිම ගාණක් නැ. ඔන්න දැන් දැන් පිහිය මගේ ඇඟේ අනීගෙන යනවා කියලා දැනෙන්න ගත්තා. ඒත් ඒක ගලවන්න බැ වගේ උනා. මොකද මම අනිවාර්යෙන් කරන්න තියෙන වියදම් කරන්න ඕනැනේ. ඒවා කරන්න වෙන විදියකුත් නැ.

මේකේ ලොකුම වැරැද්ද උනේ මට මේ ප්‍රශ්ණය මතක් වෙන්නේ පඩිය හම්බ වෙන දවසට වීමයි. එන්න එන්නම පිහිය මගේ ඇඟ ඇතුලටම යන්න උනා. අන්තිමේදී මට අපේ තාත්තව සිහි උනා. මම ගිහින් විස්තරේ කිව්වා. අනේ යන්තම් තාත්තා පිහිය ඇදලා ගත්තා. තත්තා කෝකටත් සූදානම් වෙලා ඉඳලා තියෙන්නේ. දන්නවනේ පුතාගේ හැටි. නැත්නම් මට වෙන්න අර තාත්තා කලින් කියපු කතාවමයි.

පිහියක්මැයි රනින් කල
දිදුලයි බබළයි
දෙනෙත් අන්ධම කරවයි
සහකරුවෙක්මැයි සිතෙයි
සිත මුලාවට දමයි
ජීවනබර ඔහුගේමැයි කියයි
සැහැල්ලුවෙන්ම ඉන්න කියයි
අරපරිස්සම අමතකම කරවයි
හිමින් හිමින් ගිලා බසියි
සිදුරු කරයි
පාරවයි
අගාධයේම හෙලයි
පාප මිතුරෙක්මැයි සිතෙයි
නමුත් මිදෙන්නට නොහැකිම වෙයි

අනේ අහෝ...
රන් පිහියෙන් ඇන ගත්තෙක්ම වෙයි...

මොනා උනත් මගින් 42 ක් ගනින්

මෙම බස්වල යන්නේ කලාතුරකින්නේ. ඉතින් මේ පහු ගිය සතියේ ගියා බස් එකක. අනේ මම දැක්කා මෙන්න මේක. බස් එක පිරෙන්න සෙනඟ හිටියත් මගින් 42ක් ගන්නවාලු. තව පොඩ්ඩක් හරි ඉඩ තිබ්බොත් තවත් 21ක් පටවා ගන්නවා කියලාත් ලියලා තිබ්බා. මට බයත් හිතුනා. ඒත් මට සීට් එකක් සෙට් වෙච්ච හින්දා හිත හදාගෙන ගියා. මේකා ඇත්තටම මගින් 42ක් විතර දා ගත්තනේ. මං හිතුවේ ඒක අකුරු මාරු වෙලා කියලා. එහෙම නැ... කොන්දා සමහන් බොනවනේ...

හික්ස්...

ආවේ නම් 10ට ගනින්න බැරි විදියට

මේක මම පොඩි කාලේ ඒ කියන්නේ 7 වසරේ විතරදී කරපු ගොන් කථාවක්. ඒ කාලේ(ත්) මම හරිම දඟයා. ගුරුවරු එක්ක හරිම කෙක්ක. පොඩි දේටත් ගහ ගන්නවා ළමයි එක්ක.

ඉතින් මම හිතුවා දහම් පාසල් යන්න ඕනෑ ආයෙත් කියලා. එහම හිතලා ගියා පන්සලේ ලොකු හාමුදුරුවෝ හම්බ වෙන්න. ගිහිල්ලා කිව්වා මට ඉගෙන ගන්න ඕනේ කියලා. මේ හාමුදුරුවන්ගෙත් හරිම නීතී. මට කිව්වා 1 වසරේ ඉඳලා ඉගෙන ගන්න වෙනවා කියලා. මම කිව්වා ඒක නම් බෑ. අඩුම ගානේ 6 ටවත් දාන්න කියලා. ඔහොම කොහොම හරි මම 6 ට ගියා. මම ඇත්තම කියන්නම්, මට ඒ පොත හරිම ලේසියි. කරන්න කියලා දෙයක් නෑ. මම පන්සල ගියේ ඉරිදා උදේට සෙල්ලම කරන්න තියෙන ආසාවට මිසක් ඉගෙන ගන්න නෙමෙයි.

දවසක් අපි මොකක් හරි ලොකු බුලක් කෙලලා හාමුදුරුවන්ට මල පැන්නා. අපිව ගෙන්නලා දෙහි කපන්න ගත්තා එකසිය ගාණට. පස්සේ ඇහුවා කවුද පටන් ගත්තේ කියලා. මම වීරයානේ. එක පාරම "මම" කියලා කිව්වා. දැන් ආයෙත් හාමුදුරුවන්ට මල.

"මේකා පන්සලට ආවේ නිකන් 10ට ගනිනන් බෑ වාගේ.. ඒක ට දැන්..."

මේක කියලා ඉවර වෙන්න කලින් මම ඉතුරු ටික පුරවලා දැම්මා මෙහෙම.

"දැන් 11ට පුළුවන්..."

එතන හිටිය සමහර ගුරුවරුන්ට නම් හිනාත් ගියා. සමහරු නම් කිව්වා තියෙන පණ්ඩිතකම කියලත්. කොහොම උනත් ඒක හෙන ගොන් වැඩක් කියලා නම් මට පස්සේ තේරුම් ගියා. ඒ කාලේ මගේ වීරකම කියලා මම හිතාගෙන හිටියා. ඒක ඇත්තටම වීරමක නෙමෙයි, තියෙන මෝඩකම!!!

---

ඔන්න ඔයවගේ වීර කමක් කොරන්න ගිහින් ඉස්කෝලෙන්නම් එකසිය ගානක කාලා තියෙනවා. වෙලාවක් තිබ්බොත් ඒකත් අකුරු කරන්නම්කෝ...

මේ අවුරුද්දේ එකේ පෝළිමයි.

11-1-1 1:1:1
11-1-1 1:1:11
11-1-1 1:11:1
11-1-1 1:11:11
11-1-1 11:1:1
11-1-1 11:11:1
11-1-1 11:11:11


11-1-11 1:1:1
11-1-11 1:1:11
11-1-11 1:11:1
11-1-11 1:11:11
11-1-11 11:1:1
11-1-11 11:11:1
11-1-11 11:11:11


11-11-1 1:1:1
11-11-1 1:1:11
11-11-1 1:11:1
11-11-1 1:11:11
11-11-1 11:1:1
11-11-1 11:11:1
11-11-1 11:11:11


11-11-11 1:1:1
11-11-11 1:1:11
11-11-11 1:11:1
11-11-11 1:11:11
11-11-11 11:1:1
11-11-11 11:11:1

11-11-11 11:11:11