අපේ බබා - 7 වන මාසය

මෙන්න මේ මාසෙත් ඉක්මනටම ගෙවිලා ගියා. ඉස්සරනම් කාලය ගත වෙන්නේ හරිම හිමින්. ඒත් දැන් තටු ඇවිල්ලද මන්දා... පෙබරවාරි 20 වැනිදා ඉඳලා මාරිතු 20 කියන්නේ අපේ බබාගේ 7 වෙනි මාසය. මම කලි ලිපිය ලියලා හොඳ හුස්මක් ගත්තා විතරයි මෙන්න ඊළඟ මාසෙත් ඉවර වෙලා. හරි...

මේ ගෙවුනු මාසේ නම් බබාට වගේම අපිටත් ගොඩාක් වැදගත් වැඩ තිබ්බා. සුපුරුදු විදියට අපි දෙන්නා ගියා අපේ වෙදදුරා හමබ වෙන්න. අහා... මාර වැඩේනේ. අපි තෝරා ගෙන සිටියේ කුරුණෑගල මහ රෝහලේ ප්‍රධාන වෛද්‍යවරයාය.

මොකද රැජිණ තෝරාගෙන තිබුනේ කුරුණෑගල මහ රෝහල පරිශ්‍රයේ මල් වත්තයි. ඉතින් එයට අධිපති වෙද මැස්සා අපි විසින් තෝරා පත් කරගෙන තිබුණා. සුපුරුදු විදියට උදේම කාල වේලාව වෙන් කර ගැනීම උදෙසා බිඟු ඇමතුමක් දුන්නා මල් වත්තට. මෙන්න බොලේ වැඩේ. වෙද මැස්සා පලා ගොයින්. ගම්පහ මල් වත්තට. අලුත් වෙද මැස්සෙක් ඉන්නව කිව්වා. මොනා කරන්නද?
ආපහු ගම්පහ යන්නයෑ.. අලුත් වෙද මැස්සාව තෝරා පත් කරගෙන අපි ගියා.
අපේ පැටියගේ
"සද්දේ හොඳයි" කිව්වා. බර හරි කිව්වා.
ලොකු දෙයක්නම් කිව්වේ නෑ. ඉතින් ප්‍රශ්නයක් නැති හින්දා අපි සතුටෙන් ආපහු මී වදයට වැදුනා....

පහුවදා පිරිත් වැඩ සටහනක් තිබ්බා අපේ බිඟු පැටියා වෙනුවෙන්. ඔයාලා දන්නවා වගේම මාස 7 පිරෙන්න කලියෙන් පිරිත් කියනවනේ. සමහර පලාත් වල මාස 7 ට පස්සේ තාමා පිරිත් කියන්නේ. ඒත් අපේ ගමේ වැඩිහිටියෝ කිව්වා මෙහෙම.

"හරි විදිය නම් මාස 7 පිරෙන්න කලියෙන් පිරි කියන්න ඕනේ. මාස 7ට පස්සේ ඕනේ වෙලාවක බබා හම්බ වෙන්න පුලුවන්."
 නැත්නම් ඉස්පිරිතාලේ ඉඳගෙන තමා පිරිත් කියන්න වෙන්නේ.
අනික ඔය වරු පිරිත් නම් හරි යන්නේ නෑ. ඒකේ බොරුව කරන්නේ....
නිකන් වරු 3 අවිල්ලා පැය 2ක් විතර කියලා යනවා.
කරනවනම් හරියට කරපන්, නැත්නම් නිකන් ඉඳපන්...

ඔන්න ඔය වගේ 1000 කතා කියන්න ගත්තා. සමහර එව්වා නම පිළිගන්න පුලුවන්. වරු පිරිත් අම්මට ලේසියි. සර්වරාත්‍රික පිරිත් කියන්නේ දන්නවනේ.... ඉතින් කොහොම හරි ඔන්න සරවරාත්‍රික පිරිතක් කියන්න ලෑස්ති උනා...

උදේම මම තාත්තා එක්ක ගියා තල් පිති හොයන්න. සමහරු නම් ගන්නේ කෙහෙල් කඳන්. ඒත් ඒකට වැඩියෙන් මේක හොඳයි. මොකද කෙහෙල් ගහ අපරාදේනේ. තල් පිති ඕනේ මොකටද කියලා දන්නවනේ. පිරිත් මණ්ඩප්පේ පාදම හදා ගන්න. තල් පිත්තේ හිලක් හදලා කෝටු හිටවන්න පුලුවන්නේ. ඊට පස්සේ ගියා වැට මාර (ඇල්බීසියා ) කෝටු හොයන්න. අපි පාර දිගේ  යනකොට මෙන්න විදුලි බල මණ්ඩලෙන් ඇවිල්ලා පාර දිගේ ගස් කපනවා. ඒක නම් නියම වාසිය උනා. අපිට තිබුනේ කපාපු ගස්වලින් හොඳම ලී හොයා ගන්න විතරයි.

"වාසනාව... වාසනාව..." තාත්තා එහෙමත් කිව්වා...

ඊට පස්සේ තිබ්බේ ගොක් අතු හොයාගන්න. මල්පැල 5කට. ගස් කිහිපයටම නගින්න උනා. අද මම නැග්ගේ නෑ. තාත්තා තමා. මම අද සහායකගේ චරිතය. ඒවත් හරි. පස්සේ කඩෙන් ගන්න බඩු. නූල්, පහන් වැටි, සුවඳ කුඩු, සාම්බ්‍රානි, සූකිරි.... ඔය වගේ ලිස්ට් එකක්ම තිබ්බා.

ඔන්න ඔක්කොම බඩු ලෑස්ති කරගෙන පිරිත් මණ්ඩප්පය සූදානම් කලා. රාත්‍රී 7ට විතර පිරිත් පටන් ගත්තා. රැජිණ පිරිත් මණ්ඩප්පේ ඇතුලේ. කිව්වට පිලිගන්න... එයා එළි වෙනකන් ඇහැරිලා හිටියනේ.. පොඩ්ඩක්වත් නිදි නෑ.. වෙනදා අපේ බබ රෑට හරියට දඟලනවා. ඒත් එදා රෑ කිසිම කරදරයක් නෑ. පොඩ්ඩක් එහෙට මෙහෙට ගියා විතරමයි. මම නම් පොඩි නින්දක් දැම්මා.




ඉතින් ඔය විදියට තමා මේ මාසේ ගෙවිලා ගියේ. කට්ටිය අහලා තිබ්බනේ මොකද උනේ කියලා. මේකයි හේතුව උනේ සයිබර් යායට එන්න බැරි වීමට.