මොහොතක් ඉඩ දෙන්න

නිල්ල නෙලන ආකාසේ
ඈත දුර පියඹා යන්නට
පුළුන් වලා අස්සෙන්
සීතල ගත තවරා
මොහොතක් ඉඩ දෙන්න
මටත් මගේ සිතටත්
මගේ පාඩුවේ...

වෙනස් නොවන ලෙස ජීවත් වෙන අපි

අධික කාර්ය්‍ය බහුල ජීවිතයට මොහොතක් නිවාඩු දෙන්න හිතුනා. ඉස්සර තිබ්බ මගේ ෆැෂන් ඒක කෝ කියලා නිකමට බැලුවා. එදා එකට බොක්ක බෙදාගෙන, දුක සැප දෙකටම කර ගහගෙන හිටිය ඒ මිනිස්සු අද කෝ... පිස්සුවෙන් වගේ දුවනවා කියලා හිතුනා..

මේක තමා ඇත්ත කියලා මීට අවුරුදු 2500 ට විතර කලියෙන් අපේ බුදු හාමුදුරුවෝ කියලා තිබ්බට ගණන් ගත්තයැ. තාමත් නෑ. රුක්ක මූල ගතෝවා, ශුන්‍යගාර ගතෝවා කියලා කිව්වේ ඔන්න ඔය කරදරකාර ලෝකෙන් පොඩ්ඩක් එහාට ගිහින් උඹ ගැන පොඩ්ඩක් බලපං කියලානේ. ඇත්ත තමා. චිත්තක්ෂණ එකකින් ඇතිවෙලා නැතිවෙලා යන හිතකුයි, චිත්තක්ෂණ 17කින් ඇතිවෙලා නැතිවෙලා යන රූප ගොඩකුයි අල්ලාගෙන භවයේ ඒ කිව්වේ අකනිටාවේ ඉඳලා නරකාදිය දක්වා පිස්සෙක් වගේ දුවනවා. ඔය අතර තුරේ අටලෝ දහමට යටත්වෙලා අපි පිස්සෝ වගේ එකා පරයා එකා යන්න හදනවා..

අනේ කාලේ වනේ වාසේ කිව්වලු...

සිතේ ඇඳුණු සිත්තම්

සිතේ ඇඳුණු සිත්තම්
සායම් කරමින් ගෙත්තම්
හිමින් සීරුවේ වත්තම්
කරගෙන ගියේ පට්ටම්...