විශ්ව පිරිමි දිනය කවදාද?

අද විශ්ව කාන්තා දිනයලු.
හැම තැනම කාන්තාවන් වෙනුවෙන් සැදුනු නානාප්‍රකාර වැඩසටහන්. මේ අතරේ මගේ හිතේ මෙහෙම අදහසක් දෝංකාර දෙන්න ගත්තා.

විශ්ව පිරිමි දිනය කවදාද?

ඇත්තටම මෙහෙම දියනක් තියෙනවද? නැත්නම් ඒ ඇයි?

මේ ලිපිය ලියන්න හේතුවුනේ මෙන්න මේ කියන සිතිවිලි තමයි.

කාන්තාව යනු මිනිස් ප්‍රජාවේ 50% ක හිමිකරුවාය. ඉතිරි 50% අයිති වන්නේ පිරිමියාටය. කාන්තාවන් පමණක් ජීවත්වන සම්බවයක් ගැන පොත පතෙහිවත් සඳහන්ව නැත. ඒ කිමද යත් සංහතිය නොහොත් පරම්පරාව පැවැත්ම උදෙසා කෙරෙන ප්‍රජණන කාර්යය කාන්තාව තනිව සිදුකළ නොහෙකි නිසාය. එලෙසම පිරිමි පමණක් සිටින සමාජයක්ද නොපැවතිය යුතුය. මෙය මේ කියනා පාර්ශව දෙක එක්ව පැවතිය යුත්තකි. මෙය සක්සුදක් ලෙස අප කාටත් පැහැදිලිය. එසේ නම් පිරිමින්ට අඩු සැලකිල්ල ඇයි?

අද කතා කරන්නේ අම්මා, අක්කා, නංගී, ආච්චී, දුව... ආදී සියලු කාන්තාවන් ගැනය. ඔවුන් කතා කරන්නේ ඔවුන්ගේ දුක් ගැහැට ගැනය. ඔවුන් ජීවිතය ජයගත් අයුර ගැනය. නමුත් මෙහිලා කිසිවිට ඔවුන් පිටුපස ඉන්ද්‍රකීලයක් සේ සෙවණ, ශක්තිය දුන් තාත්තා, අයියා, මල්ලී, සීයා, පුතා... ගැන කිසි කතාවක් නැත්තේය. තනිව ජීවිතය ජයගත් බවක් කියන්නේය. (එසේ කල අයද අල්ප වශයෙන් සිටිනා බවද පිළිගනිමි.)

මා මෙහිලා අර්ථ දක්වන්නට උත්සාහ දරනුයේ කාන්තාවන්ට සැලකිය යුතු නොවේ කියා නොව පිරිමින්ටද සැලකිය යුතුය කියාය. අම්මා සඳකි මා ඒ ලොව හිරුය රිදී යන ගීතයෙනුත් මේ ගැන කියැවෙනවා. නමුත් අද සමාජයේ කිසියම් හෝ අඩුපාඩුවක් නිසා පිරිමි කුණු-කූඩයට ගොස් ඇත. මෙය පිරිමින් වන අප පමණක් නොව කාන්තාවන් වන ඔබද සිතිය යුතු කරුණකි. අද ජීවත්වන අම්මලා කීයෙන් කීදෙනාද පියාගේ වටිනාකම දරුවන්ට කියා දෙන්නේ? අපිට වරදින තැන එතනම නොවේද?

"අම්මා නැති කලට අප්පා කවර කල" කිව්වද අප්පා නැති කල අම්මාටද හොඳ කාලයක් නොවන බවත් සිහියට නගා ගත යුතුය. මේ ගැන අපේ අම්මලාට කිසිත් ගානක් නැත. ඔවුන් සිතන්නේ පිරිමි සල්ලි පස්සේ දුවනා අයවලුන් ලෙසය. නමුදු රන් රුවන් වන් පියවරුන්ද සිටින බවද එය සුලබ බවද කියනු කැමැත්තෙමි. සල්ලිවලට වඩා පවුල කේන්දීය කරගත් පියාවරුන් අද කොතෙකුත් සොයා ගත හැකිය. එසේම සාර්ථක පිරිමි පිටුපස සාර්ථක කාන්තාවන්ද සිටිනා බවද නොරහසකි.

"අම්මා රත්තරං"
කියලා එක රෝද තුනක ලියලා තියෙනවා මම දැක්කා. ඒත් එක්කම තව එකක මෙහෙම තිබුණාලු.
"ඇයි තාත්තා පිත්තලද?"
මේ කියමනෙත් ඇත්තක් තියෙනවා.

තාත්තලා සැබැවින්ම නරකද?
නැත්නම් අම්මලා වැඩිපුර හොඳද?
මෙය සමාජය විසින් හිතා මතාම කර ලද සිදුවීමක ප්‍රතිඵලයක්ද?

කාන්තාව නිතැතියෙන්ම අහිංසකයැයි දුර්වලයැයි කියා හංවඩු ගසා ඇයට අමතර සහයෝගයක් හෝ අනුකම්පාවක් දියයුතුයැයි කියනා සමාජයක් අද පවතී. නමුත් මෙය 100% ක්ම පිළිගත නොහැකි කරුණකි. අද කාන්තාව එදා ගමේ විසූ අවිහිංසිකාව නොවන බවත් අද පිරිමි එදා මෙන් නොනැමෙන සුළු, කියන දේ නොඅසන පුද්ගලයන් නොවන බවත් අප පිළිගත යුතුය. සියල්ල වෙනස් වෙමින් පවතී. මෙයට හේතුව "කාන්තා පරමාධිපත්‍යය" ලෙස යම් කෙනෙකු පැවසිය හැක. එය කුමක් වුවත් මෙම ලිපියට එය අදාළ නැත.

අදාල වන්නේ පිරිමින් වෙනුවෙන් මෙලෙස දිනයක් වෙන් නොවන්නේ ඇයි යන්නය හා එය සැබෑවටම අවශ්‍යද යන්නය.



පිංතූරය