චංගුමී අද මොකද කරන්නේ?
වෙන මොනවා කරන්නද? මොකක් හරි කෑමක් උයාගෙන රජ්ජුරුවන්ට බෙදයි. රජා රහයි රහයි කිය කිය කයි.
උයාගෙ කනවා ඇරෙන්න වෙන මොනවද වෙන්නේ?
මෙන්න මෙහෙම කියපු ගොඩක් අය සද්ද නෑ වගෙයි. සුජාත දියණි කතාව සම්පූර්ණයෙන්ම කෑම ගැන තියෙන කතාවක්ය, ඒක ගෑණු අල්ල ගන්න හදපු ගොන් කතාවක්ය, නිකන්ම නිකන් ගෑණු පොර කරන්න හදපු අර ප්‍රවීණා වගේ කතාවක්ය ආදී වශයෙන් අනුමාන කළ ඇත්තෝ ඒ දවස්වල මේ වගේ කතා නම් දහසක් ගොතන්නට ඇත. නමුත් ඔවුන්ට දැන් ඔවුන්ගේ විළි වසාගන්නට සිදුවී ඇතිවාසේය. මේ දිනවල චංගුමී කරන්නේ උයන එක නෙවේය. බෙහෙත් කරන එකය. ඒ නිසා පෙර කී උයන කතා දැන් වලංගු වන්නේ නැත.
ඒවා කෙසේ වෙතත් සෑම පවුලකම එක් අයෙක් හෝ මෙම නාටකය නොබල්ලනේයැයි නම් කිව නොහැකිය. වෙනදා රෑ වනතුරු කරක් ගැසූ කොල්ලෝ කුරුට්ටෝ පවා දැන් සවස 6.30 වන විට රූපවාහිනියක් ළඟට ඇදෙන්නට අරගෙනය. අම්මලා 6.30 වන්නට පෙර රාත්‍රී ආහාර සූදානම් කර අවසානය. මෙසේ මුළු ලංකාවම වාගේ චංගුමී එසේත් නැත්නම් සුජාත දියණි බලන්නට එක් රොක් වන්නේය. බොහෝ නිවෙස්වල එය පවුලේ නාටකය වී ඇත්තේය. මා එහි කිසිම දොසක් නොදකින්නේ ඒ හරහා කිසියම් වූ ලාබ ප්‍රයෝජන කිහිපයක් කාටත් හොරා අපට ලැබෙන නියාව නිසාය. අඩුම වශයෙන් පවුලේ සියල්ලන්ටම එකට සිට නැරඹිය හැකි තරමේ නාටකයක්වත් වීමය.
කෙසේ වෙතත් දැන් නාටකයේ අවසාන අවධියට එලැඹ ඇත. තවත් සතියකින් පමණ මෙය අවසන් වන්නේය. කොටස් 54ක් පමණ ඇති මෙම නාටකය ලංකාවේදී කොටස් 75ක් පමණ දික් කර ඇත්තේ අතරින් පතරට වෙළඳ දැන්වීම් එක් කිරීමෙනි. මිනිසුන් මෙසේ ඇලී ගැලී මෙම නාටකය නරඹන්නට හේතුව සොයා අපද මෙවැනි නාටක ලංකාවේ නිපදවිය යුතුය. මෙගා නාටක කෙරුවාව අහකට දමා සමාජයේ කුතුහලය දැනුමත් එක් කරමින් කෙරනා නාටක කළ යුතුය.
මා මෙම නාටකයේ කැමතිම ගුණාංගය වන්නේ පරිසර හිතකාමී ලෙස කෙරෙන කටයුතුය. හුදෙක් අතීත මිනිසා පරිසරය හා සමගිව සිටි ආකාරයත් කුමංත්‍රණාදී කටයුතු නිසා මිනිසා පිරිහෙන සැටිත් සරලව අප අතරට ගෙන එන්නට තරම් අධ්‍යක්ෂක සාර්ථක ඇති බවක් මා දකින්නේය.
තව එක් කරුණක් සිහි කිරීමට කැමැත්තෙමි. මේ කතාව අවසන් වී වහාම තවත් එක් කොරියානු කතාවක් එන්නේය. මෙය එතරම් සුබ ලකුණක් නොවේ. අපේ මිනිස්සු එක් දෙයක් එහි රසය නැතිවනතුරු පට්ට ගසති. ගුණාත්මකභාවය හා රසාත්මකභාවය රැකගෙන කටයුතු සිදුවන්නේ නම් කෙතරම අගනේද?
